Μελομακάρονα & Κουραμπιέδες: Μάθε την ιστορία τους

Μελομακάρονα & Κουραμπιέδες: Μάθε την ιστορία τους

Φέτος φτιάξ’ τα μόνος με τη συνταγή της μαμάς!

Μελομακάρονα – Κουραμπιέδες: Η συνταγή της μαμάς!

Μάθε την ιστορία τους και φέτος φτιάξ’ τα μόνος!

Τα μελομακάρονα, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι ένα ελληνικό, παραδοσιακό – Χριστουγεννιάτικο, γλυκό σε σχήμα αυγού, το οποίο παρασκευάζεται κυρίως από αλεύρι, ελαιόλαδο και μέλι. Οι κουραμπιέδες είναι εκείνοι οι «χιονάτοι» - γλυκοί πειρασμοί, που παρασκευάζονται κυρίως από βούτυρο, αμύγδαλα και άφθονη - ζάχαρη άχνη!

Τόσο τα μελομακάρονα, όσο και οι κουραμπιέδες, έχουν ταυτιστεί με τα Χριστούγεννα, άρα δεν θα μπορούσαν να λείπουν από κανένα σπίτι την εποχή των Χριστουγέννων. Αποτελούν ένα σύμβολο των γιορτινών αυτών ημερών, αφού σε βάζουν αμέσως σε χριστουγεννιάτικη διάθεση!

Οι περισσότεροι τα λατρεύουν και όταν φάνε ένα, δεν μπορούν να αντισταθούν και καταλήγουν να χάνουν το μέτρημα… Όμως πόσοι ξέρουν την ιστορία πίσω από τα αγαπημένα αυτά γλυκά;

Οι ρίζες των δύο αυτών αγαπημένων παραδοσιακών γλυκών βρίσκονται κάπου πολύ πίσω στον χρόνο.

Μελομακάρονα:


Τα μελομακάρονα έχουν ετυμολογικά αρχαιοελληνική προέλευση. Η λέξη «μακαρόνι» παράγεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη «μακαρωνία», που σημαίνει νεκρώσιμο δείπνο, όπου μακάριζαν το νεκρό. Πιο συγκεκριμένα ανατρέχοντας πίσω, στα Μεσαιωνικά χρόνια, η «μακαρία» σερβιρόταν στα νεκρώσιμα δείπνα, δηλαδή μετά από κηδείες. Η μακαρία ήταν ένα είδος πίτας, ψυχόπιτα - ένα κομμάτι άρτου, που είχε το σχήμα ενός σύγχρονου μελομακάρονου.

Στα νεότερα χρόνια, σε ένα αντίστοιχο γλυκό, προστέθηκε μέλι, ένα αγαπημένο υλικό, και κάπως έτσι καταλήξαμε στο γνωστό και αγαπημένο μελομακάρονο! Πώς, όμως από τα τραπέζια της κηδείας, καθιερώθηκε τελικά ως χριστουγεννιάτικο γλυκό; Αυτό, πιθανώς, εξηγείται στο ότι το μέλι θεωρείται σύμβολο ευζωίας και δημιουργίας, δυο αγαθά, που κάθε άνθρωπος εύχεται να έχει με τον ερχομό κάθε νέου έτους.

Κουραμπιέδες:

Η λέξη κουραμπιές προέρχεται από την τούρκικη λέξη «kurabiye», η οποία ετυμολογικά εξηγείται ως [Kuru] = ξηρό, [biye] = μπισκότο. Η ονομασία «μπισκότο» καθιερώθηκε κατά τον Mεσαίωνα, και προέρχεται από το λατινογενές «bis-cuit», που σημαίνει ψημένο δύο φορές (τεχνική ψησίματος), ώστε να μην «χαλάει» εύκολα ο άρτος, δηλαδή να έχει περισσότερη διάρκεια «ζωής». Οι ρίζες του κουραμπιέ βρίσκονται κάπου στην Περσία, από όπου το γλυκό ταξίδεψε σε ολόκληρη την ανατολή και τα Βαλκάνια. H πιθανότερη εκδοχή της «άφιξης» του κουραμπιέ στην Ελλάδα, όπως και πολλών άλλων συνταγών, είναι ότι έφτασαν στη χώρα μέσω των αποσκευών των προσφύγων της Μικρά Ασίας.

Ο «κουραμπιές» με την έννοια του ξηρού μπισκότου, εμπλουτίστηκε μετέπειτα με αμύγδαλα και ζάχαρη άχνη, καταλήγοντας έτσι στο γνωστό – αξιολάτρευτο γλυκό που ξέρουμε και στο οποίο -ουδείς, ποτέ δεν αντιστάθηκε-.

Αυτή, λοιπόν, είναι η ιστορία των Χριστουγεννιάτικων αγαπημένων γλυκών, όμως τώρα επειδή ξέρω ότι ανυπομονείτε να τα φτιάξετε (περισσότερο για να τα φάτε μετά…), γι’ αυτό πατήστε τους συνδέσμους για να δείτε τις συνταγές (της δίκης μου μαμάς)!

Μελομακάρονα - εδώ.

Κουραμπιέδες - εδώ.

Μπορεί εγώ να μην ξέρω να τα φτιάχνω - μόνη, αλλά σίγουρα ξέρω να τα τρώω! ;)