Ετήσιο Εθνικοπολιτιστικό Αφιέρωμα στον Εθνάρχη Μακάριο Γ΄

«Μακάριος Νυν και Αεί»

Το κοινοτικό συμβούλιο Παναγιάς και ο Σύνδεσμος Αποδήμων, σε συνεργασία με το Ιστορικό Πολιτιστικό κέντρο Εθνάρχη Μακαρίου Γ΄, το Κέντρο Νεότητας και την Α. Ε. Παναγιάς, διοργανώνουν και φέτος, στις 13 Αυγούστου 2018, το ετήσιο αφιέρωμα στον Εθνάρχη Μακάριο Γ΄, με το όνομα «Μακάριος Νυν και Αεί».

Το αφιέρωμα, όπως και κάθε χρόνο, γίνεται στην επέτειο της γέννησης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, στην κεντρική πλατεία του χωριού, στις 8:00 το βράδυ. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Το αφιέρωμα, περιλαμβάνει ολιγόλεπτη ομιλία προς τιμήν του Εθνάρχη και ακολούθως λαμβάνει χώρα η μεγάλη καθιερωμένη συναυλία με γνωστούς καλλιτέχνες από Ελλάδα και Κύπρο, με τραγούδια αφιερωμένα στην Κύπρο.

Λίγα λόγια για τον Εθνάρχη:
Το κοσμικό όνομα του Μακαρίου ήταν Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος και γεννήθηκε το  13 Αυγούστου 1913. O Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος γεννήθηκε στο ορεινό χωριό της Πάφου, Πάνω Παναγιά. Ήταν εξαιρετικός μαθητής και ο δάσκαλος του, έκανε εισήγηση να συνεχίσει τις σπουδές του. Επειδή η οικογένειά του ήταν φτωχή για να τον υποστηρίξει σε κάτι τέτοιο, έκανε αίτηση να ενταχθεί ως δόκιμος στην Μονή Κύκκου. Μετά από εκτενείς εξετάσεις, ο νεαρός τότε Μούσκος έγινε δεκτός το 1926. 

Εκεί ολοκλήρωσε το τριτάξιο Προγυμνάσιο (ελληνική σχολή) και οι βαθμοί του ήταν τόσο καλοί που το 1933, η Μονή Κύκκου τον έστειλε στο τριτάξιο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκωσίας όπου και  εκεί είχε εντυπωσιακή επιτυχία ως μαθητής, ώστε το 1936, όταν επέστρεψε στη Μονή, ανέλαβε διευθυντής της ελληνικής σχολής. Το 1938 έλαβε υποτροφία για να σπουδάσει Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του το 1942. Ο Μακάριος παρέμεινε στην Αθήνα και το 1946 χειροτονήθηκε ιερωμένος και τοποτηρητής με τίτλο Αρχιμανδρίτη στον ναο της Αγίας Παρασκευής Πειραιά.

Ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, στη Μασσαχουσέτη των ΗΠΑ. Εκεί, πέραν της θεολογίας, παρακολούθησε μαθήματα θρησκευτικής κοινωνιολογίας. Το 1948, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εξελέγη εν τι απουσία του Επίσκοπος Κιτίου και επέστρεψε στην Κύπρο.  Λίγο αργότερα, μετά την ενθρόνιση του ως Επίσκοπος Κιτίου, ανέλαβε διευθυντής του τετραμελούς Γραφείου της Εθναρχίας, με σκοπό το συντονισμό του αγώνα για την «Ενωση». Μετά τον θάνατο του αρχιεπισκόπου Μακαρίου Β', to 1950, ο 37χρονος τότε Μακάριος θα εκλεγεί νέος αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Στον λόγο του, υποσχέθηκε στον λαό ότι θα εργαστεί άοκνα για την Ένωση Κύπρου-Ελλάδας.

Ακολούθησε ο θυελλώδεις αγώνας της ΕΟΚΑ το 1955- 1959. Κατά την διάρκεια του αγώνα, ο Μακάριος εξορίστηκε στις Σεϋχέλλες και απέρριψε τόσο το σχέδιο Χάρντινγκ όσο και το σχέδιο Ραντκλιφ καθώς δεν υπήρχε σαφής οδικός χάρτης για αυτοδιάθεση. Μετά από αρκετές αμφιταλαντεύσεις, και προ της απειλής του Σχεδίου Μακμίλλαν που προέβλεπε διχοτόμηση της Κύπρου αναγκάστηκε να προσυπογράψει την λύση της εγγυημένης ανεξαρτησίας με τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου και επέστρεψε στη Κύπρο.

Μετά την υπογραφή των συμφωνιών έγιναν οι πρώτες εκλογές στην Κύπρο. Ο Μακάριος κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 66,29%. Ακολούθησε το 1970 η απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου και το 1974 το πραξικόπημα και τούρκικη εισβολή.

Ο Μακάριος επέστρεψε στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του 1974 δηλαδή περίπου 4,5 μήνες μετά την διάσωση και φυγή του από το νησί  και 3,5 μήνες μετά την τουρκική εισβολή. Εκεί του επιφυλάχθηκε παλλαϊκή υποδοχή, αφού προηγουμένως είχε διέλθει από την Αθήνα, όπου παρέμεινε για λίγες ημέρες. Στις 12 Φεβρουαρίου του 1977 συνομολογήθηκε η Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, κατά την οποία αποδέχθηκε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

ΟΑρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ απεβίωσε στις  3 Αυγούστου του 1977 σε ηλικία 64 ετών.

Ήταν αρχιεπίσκοπος της αυτοκέφαλης ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου από το 1950 μέχρι και το θάνατό του και ο πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τις 16 Αυγούστου 1960 και επίσης μέχρι το θάνατό του στις 3 Αυγούστου 1977.