Ανθισμένη αμυγδαλιά

Η νύφη του χειμώνα

Έχουμε την χαρά εμείς οι Κύπριοι και όσοι ζουν στην Κύπρο να βλέπουμε μετά τις Αλκυονίδες μέρες τις αμυγδαλιές να ανθίζουν τον χειμώνα και μήνα Φλεβάρη αν και εξαρτάται απο την ποικιλία, τις θερμοκρασιακές και περιβαλλοντικές συνθήκες. 

Είναι η πρώτη σημαντική ανθοφορία για τις μέλισσες όπου μαζεύουν γύρη και την μεταφέρουν από λουλούδι σε λουλούδι σαν μικρές νεραιδούλες να χοροπηδάνε.

Στην Κύπρο και Ελλάδα αποκαλούμε την φορτωμένη ανθισμένη αμυγδαλιά "νύφη" εφόσον και τα χρώματα της φέρνουν πιο πολύ σε λευκό με ροζ αν και στο εξωτερικό είναι πιο ροδαλό το χρώμα. 

Όταν βλέπω τα μπουμπούκια να εμφανίζονται αν και χειμώνας μυρίζει άνοιξη.

Έλληνες έγραψαν και σύνθεσαν τραγούδι εμπνευσμένοι απο την ανθισμένη αμυγδαλιά (Γεώργιο Δροσίνη και Γεώργιος Κωστής) το όποιο σιγοτραγουδάμε κάθε χρόνο βλέποντας το τοπίο μας να γίνεται γραφικό απο τα πανέμορφα άνθη τους να πετάνε ανέμελα απο το αεράκι και να δένει το λευκό χρώμα με το φυσικό πράσινο έδαφος της Κύπρου μας.

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ’ από άνθη...

Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ’ άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ’ άνθη...

Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει η βαρυχειμωνιά, 
δεν το στοχάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει...

Του κακού τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιχνιδάκια σου
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Σκυφτή γριούλα...