Η άνοια μέσα από την Εύη

Υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή που ωριμάζοντας σε στιγματίζουν. Αρχίζεις να τα αντιλαμβάνεσαι και να τα αντιμετωπίζεις διαφορετικά. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στη περίπτωση του Μανωλιού..

Ο Μανωλιός ήταν ένα παιδί που μεγάλωσε πολύ κοντά στους παππούδες του και τους είχε σαν πρότυπο για το πώς θα σκέφτεται και θα λειτουργεί. Ειδικά, τη γιαγιά του.

Η γιαγιά του υπήρξε στο βίο της σε 2 εκδοχές. Και θα μου πεις τώρα, είχε διπολική προσωπικότητα; Περίπου θα σε απαντήσω και θα σε αφήσω να καταλάβεις τα υπόλοιπα από την αφήγηση της ιστορίας.

Η γιαγιά Εύη λοιπόν, ήταν ένα κορίτσι που ήρθε μετανάστρια από την Τουρκία στην Ελλάδα, λόγω της μικρασιατικής καταστροφής μαζί με τους γονείς της και τα 3 αδέρφια της. Από μικρή φαινόταν ότι είχε μέσα της ένα άστρο να πετύχει! Ήταν η μόνη από την οικογένεια που κατόρθωσε να πάει σχολείο και να το βγάλει.

Μετά την ενηλικίωσή της, ασχολήθηκε περισσότερο με τη καριέρα της. Κατάφερε να είναι ανεξάρτητη, να βγάζει δικά της χρήματα, να στηρίζει την οικογένειά της και να μεγαλώνει τα παιδιά των αδερφών της.

Με τη πάροδο των χρόνων θεώρησε πως θα έπρεπε να αφήσει λίγο τα επαγγελματικά της σχέδια και να επικεντρωθεί στη προσωπική της ζωή. Εξαιτίας της εποχής, οι δικοί της ήθελαν να τη παντρέψουν με προξενιό με έναν άνδρα ευκατάστατης οικογένειας. Η Εύη όμως είχε άλλη άποψη, αφού ήταν ερωτευμένη με έναν άνδρα από τη γειτονιά της, ο οποίος ήταν αρκετά ντροπαλός. Φανταστείτε έκανε 5 ολόκληρα χρόνια για να εκδηλώσει το ενδιαφέρον του! Έπειτα από αρκετή επιμονή της Εύης, τα έφτιαξαν, παντρεύτηκαν και μετά από 2 εκτρώσεις (λογικό μία 35χρονη γυναίκα της εποχής) έφεραν στο κόσμο τα 2 τους παιδιά, την Λενιό (μαμά του Μανωλιού) και τον Νόντη. Η Εύη διέκοψε τελείως την επαγγελματική της σταδιοδρομία και να δώσει βάση στην ανατροφή των παιδιών της. 

Πέρασαν τα χρόνια, αλλά δεν ήταν όλα ρόδινα. Υπήρξαν σημαντικά ατυχήματα, τα οποία οδήγησαν σε σοβαρά ζητήματα υγείας και για τα 2 τους παιδιά. Μέσα από την πολλή αγάπη και το τρέξιμο ξεπεράστηκαν και η Εύη επέστρεψε σε εργασιακό περιβάλλον, όταν τα παιδιά της μεγάλωσαν αρκετά. Μέσα από την επιμονή της πάλι, έγινε διευθύντρια σε ένα κατάστημα υφαντουργίας! Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο παππούς Μιχάλης και η γιαγιά Εύη βγήκαν στη σύνταξη και απολάμβαναν τη ζωή τους όντας παππούδες πλέον.

Όλα έβαιναν καλώς μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε η άνοια στη γιαγιά Εύη. Μετά το γεγονός αυτό, ξεκίνησε να χάνεται η ισορροπία της οικογένειας.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν μία μέρα που πήρε το καροτσάκι της και έφυγε για ψώνια, δίχως να είναι σίγουρη για το προορισμό. Κάποια στιγμή, ενώ ήταν στο super market και δε θυμόταν τί έπρεπε να ψωνίσει, αντικρίζει διά μαγείας τον εγγονό της. Βλέπετε, δεν είχε αντιληφθεί πως τον είχε πάρει τηλέφωνο ο άνδρας της προκειμένου να ψάξει να τη βρει!

Στη διαδρομή για την επιστροφή, την έπιασε πάλι αυτή η καταραμένη η άνοια…

Ρωτούσε τον Μανωλιό αν είχε πάρει όλα τα υλικά:

-Μανωλιό αυγά πήραμε; Αλεύρι πήραμε;

-Ναι γιαγιά τα πήραμε όλα!

Από ότι καταλάβατε, ήθελε τόσο πολύ να του φτιάξει κουλουράκια, καθώς ήξερε πως του αρέσουν πολύ! Εφόσον την επιβεβαίωσε πως όλα είναι εντάξει, θυμήθηκε ή βασικά δε μπορούσε να ξεχάσει το μπαστούνι της. Τρέχει επομένως ο Μανωλιός στο super market και της το φέρνει. Με τα πολλά φτάνουνε στο σπίτι.

Εκεί άκουσε πολλά παράπονα, τα οποία είχαν όλα ως κύριο ερώτημα: «γιατί σηκώθηκες και έφυγες χωρίς να ενημερώσεις κανέναν;». Στεναχωρήθηκε που τους ξεσήκωσε από τη μία, από την άλλη λυπήθηκε που δεν μπορούσαν να τη κατανοήσουν… 

Με το καιρό η γιαγιά Εύη χειροτέρευε και οι δικοί της άνθρωποι δε μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πως μία τόσο δυναμική γυναίκα, έφτασε να τους έχει τόσο πολύ ανάγκη. 

Κάποιο βράδυ από τα τελευταία της στο σπίτι, την έπιασαν τρομερές ψευδαισθήσεις. Έβλεπε πως τη κυνηγάει ο παππούς να τη σκοτώσει. Η οικογένεια αποφάσισε να τη πάει σε κλινική, ώστε να μπορέσουν να τη βοηθήσουν. Δυστυχώς, τα πράγματα από κει και πέρα πήραν το δρόμο τους. Η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε μέρα με τη μέρα. Μία από τις τελευταίες επισκέψεις στη κλινική, η γιαγιά έδωσε ως συμβουλή στον εγγονό της να προσπαθεί να έχει υγεία και άνεση και όλα τα άλλα με το καθημερινό αγώνα θα έρθουν. 

Η γιαγιά τελικά κατέληξε και τα πράγματα δεν έγιναν ποτέ ξανά τα ίδια…