Δευτέρα της Λαμπρής

στη Λάγεια

Έφτασα στην ταβέρνα της Λάγειας γύρω στη μια. Μόνο ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο. «Πολύ νωρίς έφτασα;» διερωτήθηκα; Κοίταξα στην αυλή. Δεν υπήρξαν στρωμένα τραπέζια. «Κάτι δεν πάει καλά,» σκέφτηκα. Τότε είδα την πινακίδα που έδειχνε τον δρόμο προς την εκκλησία όπου θα γινόταν η εκδήλωση. Προχώρησα....Σημαίες, μουσική, αυτοκίνητα παρκαρισμένα. ‘Όλα εντάξει, λέω.

Συχνά σχολιάζω με πολλά λόγια τα άρθρα μου. Αλλά τώρα τι να πω; Πώς να περιγράψω την ατμόσφαιρα, το κέφι και το γλέντι; Τι να πω για την άριστη διοργάνωση των εθελοντών; Για τους Εύζωνες Χορευτές και τις Χορεύτριες. Πώς θα σας περιγράψω την θαυμάσια θέα που είχαμε μπροστά μας, έτσι καθισμένοι μεταξύ της εκκλησίας και των βουνών;

Οι Άγγλοι έχουν μία παροιμία που λέει πως μία φωτογραφία λέει περισσότερα από 1000 λέξεις. Νομίζω πως σε αυτή την περίπτωση θα αφήσω τον λόγο στην φωτογραφική μηχανή μου.