Διεθνής ημέρα αδέσποτων ζώων

Γεια σας, είμαι σκυλάκι και με λένε Rex. Μέχρι πριν από 5 μέρες άνηκα σε μία οικογένεια και τους πρόσεχα όσο καλύτερα μπορούσα. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, μέχρι τη στιγμή που με εγκατέλειψαν σε ένα απόμερο δασάκι. Στην αρχή προσπάθησα να ξανά βρω το δρόμο για την επιστροφή, αλλά μάταια. Όσες απόπειρες και αν έκανα ήμουν απλά χαμένος. Αυτό είχε ως απόρροια να χαθώ στις σκέψεις μου και να αναρωτιέμαι το γιατί. Τους ταλαιπωρούσα; Δε τους έδειχνα αρκετά την αγάπη μου; Ήθελαν κάποιο άλλο;

Δε με τρομάζει αν θα επιβιώσω, καθώς φαγητό θα βρω και μέσα στα σκουπίδια! Αυτό που με φοβίζει περισσότερο, είναι που δε μοιάζω εγώ και οι όμοιοί μου, με τους ανθρώπους. Μπορεί να μην έχω τη δυνατότητα να μιλήσω παρά μόνο να γαβγίσω. Ωστόσο, για ένα πράγμα είμαι σίγουρος... ότι δείχνω την αγάπη μου μέσα από τις πράξεις μου και δε κρύβομαι πίσω από το εγώ μου. Μακάρι και εσείς οι άνθρωποι να καταφέρνατε να μας μοιάσετε λίγο σε αυτό και να ξεκινήσετε να αγαπάτε τόσο απόλυτα όσο εμείς...

Σήμερα είναι η διεθνής ημέρα αδέσποτων ζώων (Σάββατο 17 Αυγούστου) και θα ήθελα να σας ξεκαθαρίσω πως και μεις τα ζώα έχουμε συναισθήματα. Μπορεί να μην μπορούμε να τα επικοινωνήσουμε, αλλά τουλάχιστον έχουμε τα κότσια να τα δείξουμε. Ξεκίνα να παρατηρείς και θα καταλάβεις...