Κύπρος, γη των ηρώων
Για μια λευτεριά ζούμε
Κύπρος …Η γη που γέννησε και ανέδειξε την ανδρεία ηρώων που θυσιάστηκαν για το υψηλότερο συλλογικό ιδανικό. Κύπρος, ίσως η πιο βασανισμένη χώρα του δυτικού κόσμου, αλωμένη από τα βάθη των αιώνων, από τόσους και τόσους κατακτητές. Γι’ αυτό και η ελευθερία ήταν πάντα τόσο βαρυσήμαντη. Ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ , οι υπόδουλοι Κύπριοι την διεκδίκησαν επαναστατώντας. Η επανάσταση του Ονήσιλου και έπειτα του Ευαγόρα στη Σαλαμίνα, κατά της πανίσχυρης περσικής αυτοκρατορίας είναι τα πρώτα λαμπρά παραδείγματα μιας αξιόλογης λίστας αντρών που υπερασπίστηκαν την ελευθερία της Κύπρου!
Η αυριανή ημέρα είναι η αφιερωμένη στην επέτειο της ηρωικής θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου (3 Μαρτίου 1957), ενός φτωχόπαιδου 29 χρονών από τη Λύση, οδηγού ταξί στο επάγγελμα που μαθε στη μεγάλη σχολή του Αγώνα τόσα μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ( Αποχαιρετισμός Γ. Ρίτσου). Ο Σταυραετός του Μαχαιρά, έγινε παρανάλωμα του πυρός, έγινε μαζί με τα άλλα παλληκάρια ήλιος φωτεινός ενός ένδοξου αγώνα των Κυπρίων κατά των Άγγλων αποικιοκρατών. Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Μάρκος Δράκος, Στυλιανός Λένας, Μιχαλάκης Καραολής και τόσοι άλλοι γνωστοί και μη ήρωες, έδωσαν έναν λαμπρό αγώνα, συλλογικό για τη λευτεριά της πατρίδας.
Γιατί, τη λευτεριά ο καθένας μας , την χρωστάει σε όλους. Μια λευτεριά για τον ένα δε φελάει σε τίποτα ( Γ. Ρίτσος). Ο επικός εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας την Κύπρου 1955 – 1959, αποτελεί για όλους πηγή έμπνευσης και περηφάνιας. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, του μόχθου που έβαλαν στο περιθώριο το εγώ τους κι έγιναν φως για ένα εμείς. Για τη λευτεριά της Κύπρου. Η ελευθερία είναι συνδεδεμένη άλλωστε με την ιστορική μοίρα του ελληνισμού. Κι όμως τι ειρωνεία, ποτέ η Κύπρος δεν μπόρεσε να τη χαρεί.
Αυτή την πολυπόθητη λοιπόν λευτεριά, δυστυχώς ακόμα καρτερούμε εδώ και 44 χρόνια. Για αυτήν έδωσαν τη ζωή τους οι Σολωμός Σολωμού και Τάσος Ισαάκ, οι τελευταίοι ήρωες της σύγχρονης μας ιστορίας που δολοφονήθηκαν από τους Τούρκους κατακτητές. 44 χρόνια τουρκικής κατοχής είναι ντροπή και για μας τους Ελληνοκύπριους και για τη διεθνή κοινότητα, του κατά τα άλλα πολιτισμένου κόσμου.
Η ηθική ευθύνη λοιπόν του καθενός μας είναι η αφύπνιση της εθνικής συνείδησης που δυστυχώς, τείνει να εξασθενεί. Να συνειδητοποιήσουμε το ιστορικό μας παρελθόν και να ακούσουμε την εθνική φωνή που επιτάσσει να υπερασπιστούμε το ανώτατο αυτό αγαθό για το οποίο έδωσαν τη ζωή τους τόσοι ήρωες. Ο δικός μας αγώνας και η δική μας επαγρύπνηση θα είναι η τιμή που τους πρέπει.
Η πραγματική τιμή σε όλους τους ήρωες της Κύπρου, είναι μια πατρίδα ελεύθερη!
Φυλακισμένα Μνήματα