Ο Αχυρώνας Του Λιοπετριού

Στέκεται επιβλητικός στο κέντρο του Χωριού, να θυμίζει και να διαιωνίζει από γενιά σε γενιά, το μεγαλείο του Ηρωισμού και της Αυτοθυσίας

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 στον Αχυρώνα του Λιοπετριού έλαβε χώρα μια από τις πιο επικές μάχες, που έδωσε η ΕΟΚΑ. Ο ταπεινός αχυρώνας χαρακτηρίστηκε «Νέο Χάνι της Γραβιάς». 

Τα γεγονότα
Οι τέσσερις αγωνιστές,  ο Ανδρέας Κάρυος, ο Ηλίας Παπακυριακού, ο Φώτης Πίττας και ο Χρίστος Σαμάρας, έφτασαν το βραδύ της 30ης Αυγούστου στο χωριό Λιοπέτρι με σκοπό να εκπαιδεύσουν τα εκεί μέλη της ΕΟΚΑ. Τα ξημερώματα της 1ης Σεπτεμβρίου το χωριό πλημμυρίστηκε κυριολεκτικά από Αγγλικά στρατιωτικά αυτοκίνητα. Η προσπάθεια για διαφυγή των αγωνιστών, απέβηκε άκαρπη λόγω του μεγάλου αριθμού στρατιωτών που συνάντησαν. Γύρω στις 3.00 τα ξημερώματα, βρήκαν καταφύγιο στον αχυρώνα του Παναγιώτη Καλλή. 

Οι Άγγλοι διέταξαν κατ' οίκον περιορισμό και άρχισαν να ανακρίνουν όλους τους κατοίκους. Στις έρευνες που ακολουθήσαν έφτασαν μέχρι τον Αχυρώνα, παρόλα αυτά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Στις 2 Σεπτεμβρίου, στις 1.00 μετά τα μεσάνυχτα, οι Άγγλοι επανήλθαν κατόπιν πληροφοριών, περικύκλωσαν τον αχυρώνα και με απειλές και βασανιστήρια ζητούσαν από τον ιδιοκτήτη να τους δείξει που κρύβονταν οι τέσσερις αγωνιστές, δεν πήραν ωστόσο καμία απάντηση. 

Με περικυκλωμένο τον αχυρώνα οι Άγγλοι κάλεσαν τους αγωνιστές να παραδοθούν δυο φορές, χωρίς να πάρουν καμία απάντηση. Αφού είχε πια ξημερώσει έγινε νέος κατ' οίκον περιορισμός. Ομάδα στρατιωτών, που έφτασε κοντά στον αχυρώνα δέχτηκε πυροβολισμούς από τους τέσσερις αγωνιστές. Οι Άγγλοι τότε ζήτησαν ενισχύσεις και οι  πυροβολισμοί συνεχίστηκαν σφοδρότεροι ρίχνοντας χειροβομβίδες και βόμβες. Τότε ο Κάρυος και ο Σαμαράς βγήκαν από τον αχυρώνα πυροβολώντας, δεν προλάβαν όμως να πάνε μακριά, παραμόνο λίγα μέτρα και έπεσαν νεκροί. Οι Άγγλοι στρατιώτες ανέβηκαν στην οροφή του αχυρώνα, άνοιξαν τρύπα, και έριξαν μέσα ρούχα και βενζίνη βάζοντας φωτιά, η οποία γρήγορα σβήστηκε από τους αγωνιστές. Η μάχη συνεχιζόταν και οι πυροβολισμοί έδιναν και έπερναν, όταν ένα αγγλικό ελικόπτερο έριξε εμπρηστικές βόμβες και ο αχυρώνας πήρε αμέσως φωτιά. Τότε οι δύο αγωνιστές όρμησαν έξω, πέφτοντας αιμόφυρτοι από τα αγγλικά πυρά.

Ο Αχυρώνας 
Με τον ηρωικό τους θάνατο οι τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ  προκάλεσαν συγκίνηση, θαυμασμό και δέος στον κυπριακό λαό και όχι μόνο. Στον τόπο της θυσίας τους στήθηκαν οι ανδριάντες τους μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου. Σήμερα ο αχυρώνας αποτελεί Μνημειακό Χώρο και στέκεται επιβλητικός στο κέντρο του Λιοπετριού, για να θυμίζει και να διαιωνίζει από γενιά σε γενιά, το μεγαλείο του ηρωισμού και της αυτοθυσίας τους.