Οργιάζουν οι φήμες ότι ο υπουργός Εργασίας έπεισε τις τράπεζες να εγκαταστήσουν μηχανές ανάληψης μετρητών στα νεκροταφεία

να περιμένουν ως τα 81 για να πάρουν το 12% πισω δεν μας χέζεις κ. Κούσιο

Οργιάζουν οι φήμες ότι ο υπουργός Εργασίας έπεισε τις τράπεζες να εγκαταστήσουν μηχανές ανάληψης μετρητών στα νεκροταφεία, κάτι για το οποίο ο κ. Κούσιος είναι άξιος συγχαρητηρίων. Τι; Δεν το πιάσατε; Εντάξει, να σας το κάνω… σεντ, να το απλοποιήσω όσο πιο πολύ μπορώ.

Πέστε μου, από που θα αποσύρουν οι πεθαμένοι συνταξιούχοι άνω των 81 ετών το πέναλτι 12% που τους αποκόπτεται αν συνταξιοδοτηθούν από το 63ο έτος της ηλικίας τους; Διότι, μεταξύ μας, οι νυμφευμένοι πόσες πιθανότητες έχουν να παραμείνουν ζωντανοί μέχρι τα 81 τους, οπόταν θα αρχίσουν να πληρώνονται το 12%; Βεβαίως, αν αυξηθεί το όριο ηλικίας μέχρι τα 120 χρόνια κάτι μπορεί να γίνει. Μετά συγχωρήσεως κ. Κούσιο μας, δεν διαθέτουν όλοι δικηγορικά γραφεία περιoπής για να περιμένουν ως τα 81 για να πάρουν το 12%, για να μην πω, πως δεν χρειάζονται καν σύνταξη. Προσωπικά, πάντως, θεωρώ την άρση του πέναλτι στα 81 ως επαναστατικό μέτρο (επαναστάτης να σου τύχει) και τολμώ να πω, πως είναι ισάξιο του κατώτατου μισθού τον οποίον ο κ. Κούσιος καθόρισε στα €885. Και, επίσης προσωπικά, διαφωνώ με τον κακεντρεχή ΒΑΣ ΒΑΣ ο οποίος σχολίασε προ ημερών ότι κατώτατος αυξήθηκε κατά €16 μηνιαίως, δηλαδή κατά δύο πίτες σουβλάκια. Αν η στήλη δεν ήταν σοβαρή θα έγραφα «δεν μας χέζεις κ. Κούσιο»!  

Αλλά κουράστηκα και θα εγκαταλείψω την Κύπρο μόλις ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ και οι συμμαχικές δυνάμεις καταλάβουν την Ρωσία και ελπίζω να μην αδικήσουν και πάλι τη χώρα μας κατά τον διαμοιρασμό των λαφύρων. Προσωπικά δε, θα ήμουν ικανοποιημένος μόνο με ένα διαμέρισμα με θέα την Κόκκινη Πλατεία και ένα LADA, διότι μεταξύ μας, πάντα ήμουν της τεχνολογίας. 

Βεβαίως αν εκλεγεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα παραμείνω Κύπρο διότι ανέκαθεν ήμουν και ολίγον μαζοχιστής. Πάντως ξεμπρόστιασε τους αντιπάλους του τους οποίους κατηγόρησε πως είναι ικανοί για όλα και ίσως να μην έχει άδικο. Δεν αποκλείω δε, να φτάσουν στο σημείο να αντιγράψουν την προεκλογική εξαγγελία άλλου υποψήφιου και να την επαναλάβουν οι ίδιοι χρόνια ολόκληρα μετά, με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Καλά… δεν έχουν τσίπα. Μεταξύ μας, ο Κασουλίδης δεν ντρέπεται που έκλεψε τους επικοινωνιολόγους του κ. Χριστοδουλίδη 12 χρόνια πριν για να πουν τα ίδια που θα έλεγε ο κ. Χριστοδουλίδης χρόνια μετά; 

Αλλά όσα και να του προσάψουν έχει επίπεδο το οποίο μεταξύ μας είναι πολύ επίπεδο. Μεταξύ μας, πάντα, μου άρεσε και η ατάκα του ότι «οφείλουμε να μελετήσουμε το παρελθόν αν θέλουμε να κτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και για τα παιδιά μας».  Τι βαθυστόχαστη αναφορά! Αφού την αντέγραψε (παραφράζοντας την εν μέρει) και ο Κινέζος (δήθεν) φιλόσοφος Κομφούκιος ο οποίος έζησε μεταξύ 551-479 πΧ και ο οποίος είπε: «Μελέτησε το παρελθόν αν θες να ορίσεις το μέλλον». Σαν δεν ντρέπεται κι αυτός να μας το παίζει φιλόσοφος.   

Μπορεί να μην διάβασα πολύ, αλλά σε κάτι τοίχους κάποια συνθήματα τα έπιασε το μάτι μου και τα θυμάμαι. Τώρα που αναφέρθηκα στους τοίχους, σε κάποιες περιπτώσεις είναι ωσάν να ρίχνουμε πάνω τους αυγά. 

Ας το αναγνωρίσουμε είναι σωστή η θέση του υποψηφίου προέδρου (του ΔΗΚΟ και του Ανδρέα Θεμιστοκλέους κ. Νίκου Χριστοδουλίδη) ότι «εμείς από την διάσπαση επιλέγουμε την ενότητα, από το μαύρο επιλέγουμε το άσπρο και από το χτες κάποιων επιλέγουμε το αύριο για το μέλλον της πατρίδας μας». Είναι όπως λέμε, «αρνάκι άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι, εβγήκε εις την εξοχή και στο χλωρό χορτάρι».  

Σωστή είναι και η θέση πως «οφείλουμε να μελετήσουμε το παρελθόν αν θέλουμε να κτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και για τα παιδιά μας».   

Αλλά μιας και πιάσαμε το παρελθόν να καταγράψω και μια ρήση του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος έζησε την περίοδο 1911-1996 και το 1979 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, ο οποίος είπε, πως «μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητάς του». Υπομονή χρειάζεται μόνο. Και ειλικρινά διερωτώμαι πως μέχρι σήμερα δεν προτάθηκε για Νόμπελ πολιτικής (πολύ θα ήθελαν κάποιοι να έγραφα «Νόμπελ αντιγραφής) ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Ο οποίος έστειλε επίσης το μήνυμα λέγοντας, πως «εάν νοιαζόμαστε πραγματικά για αυτόν τον τόπο και για τον κυπριακό λαό που την ψήφο του διεκδικούμε, δεν πρέπει να καταστρέψουμε με λασπολογία και κακοήθειες όλες τις γέφυρες και δεν πρέπει να θυσιάσουμε την Δημοκρατία στον τόπο μας». Α… γειά σου! 

Βεβαίως στα μηνύματα που αντάλλασσε με συνεργάτες του, του ξέφυγε λίγη λάσπη αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αύριο, αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις και εκλεγεί Πρόεδρος, ποιος θα θυμάται τι είπε; Θα ξεχάσει και ο ίδιος τις απειλές και τους εκβιασμούς που κατήγγειλε ότι δέχεται. Αλλά αυτός δεν πτοείται και, όπως λέει και το τραγούδι, «πηδάει φωτιά κι σούβλες έτοιμες κι αυτός ολόρθος στέκει». Δεν πτοείται και έκανε την υπέρβαση του. Τώρα τι υπέρβαση λογιέται η αναρρίχηση στην προεδρία δεν έχω αντιληφθεί αλλά κουβέντα τα γίνεται. «Αποφάσισα συνέχισε «να κάνω την υπέρβαση μου και να τολμήσω να ηγηθώ μιας θαρραλέας υπερκομματικής ανεξάρτητης υποψηφιότητας κόντρα στα κατεστημένα ακριβώς γιατί δεν θέλουμε στην χώρα μας να επικρατήσουν τέτοιες μέθοδοι και τέτοιες πρακτικές που βιώνουμε καθημερινά πλέον». Καλά, τόσα χρόνια έκανες αντάρτικο πόλεων; Από ποιο μετερίζι πολεμούσες το κατεστημένο; Εκ των έσω; Ο Ρομπέν των σαλονιών; Τι δεν επωφελήθηκες από το σύστημα και το κατεστημένο; Δεν είναι μέσω αυτών που ήσουν ταυτοχρόνως παντρεμένος με τον ΔΗΣΥ, εραστής του ΔΗΚΟ επιδιδόμενος ταυτοχρόνως σε φλερτ με όλους τους υπόλοιπους, από δεξιά μέχρι αριστερά και από το κέντρο μέχρι το άκρο ωσάν να ήσουν εκκρεμές; Για να μην πω ότι πολλοί από αυτούς που μάζεψες γύρω του θυμίζουν ρωσική σαλάτα παρά κίνημα αλλαγής. 

Τώρα που θα επιστρέψει ο Αβέρωφ από το Κογκό και θα αρχίσει την προεκλογική του ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, όλα θα αλλάξουν. Βλέπετε ότι οι εφημερίδες γράφουν πως το ΑΚΕΛ θέλει τον Μαυρογιάννη πιο ροκ.  Τι πιο ροκ καλέ; Άτε να χορέψει κανέναν καρτζιλαμάν, άτε κανέναν αντικριστόν, άτε τσάρλεστον αλλά «ροκ»; Οϊ άππαρον!

Πηγη:Φilenews