Στους καιρούς μας προσαρμόσου

…για να μείνεις εκτός νόσου

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το να ξυπνάς ένα πρωί και όλα αυτά που ήξερες να έχουν αλλάξει. Η σοβαρότητα της κατάστασης των τελευταίων ημερών είναι αδιαπραγμάτευτη, γι’ αυτό πρέπει να ακολουθούμε τις υποδείξεις των ειδικών. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αστειεύεται, όταν άνθρωποι θρηνούν τους δικούς τους. Όμως, ο πανικός μπορεί να οδηγήσει σε ακρότητες που πρόσφατα λίγο πολύ όλοι έχουμε συναντήσει.

Αρχικά, μέσα σε ένα μήνα βγαίνεις στους δρόμους και νομίζεις ότι είσαι σε γύρισμα ταινίας ninja. Άνθρωποι όλων των ηλικιών στο δάσος, στους δρόμους και στο φούρνο να φορούν μάσκες. Αρχίζεις να τα χάνεις… Σαν να μην ήταν αρκετοί οι μασκοφόροι, εμφανίστηκαν και οι Ρομπέν… των χαρτιών! Μιλάμε, φυσικά, για το «στερητικό σύνδρομο» του χαρτιού υγείας. Στο σημείο αυτό, μια φιλική προειδοποίηση: Αν αρχίσει να σας ενθαρρύνει η μάνα σας να έχετε γενναίες προμήθειες χαρτιού, απλά βάλτε της φρένο. Με μαθηματική ακρίβεια, θα καταντήσετε να γεμίσετε μ’ αυτά τα μαξιλάρια, τις παπλωματοθήκες, τα ντουλάπια και τα μπαλκόνια σας. Πιάνουν και πολύ όγκο τα άτιμα! Στις αποθήκες δεν υπάρχει ούτε τετραγωνικό χιλιοστό. Τα συμπυκνωμένα γάλατα, το αλεύρι και τα πακέτα με τα μακαρόνια είναι τοποθετημένα στο πάνω-πάνω ράφι, εκεί που είναι διπλωμένο το sleeping bag και τα είδη του camping.

Σ’ αυτή την παράκρουση, εξέχουσα θέση έχει, βέβαια, η τρίτη ηλικία. Σε μια πόλη έρημη που νέο άνθρωπο σπανίως βρίσκεις στους δρόμους, βλέπεις τα γραφεία στοιχημάτων και τις εκκλησιές να είναι γεμάτες. Σε πιάνει το παράπονο. Ως ευσυνείδητος πολίτης κάνεις τα πάντα για να σώσεις τις ευπαθείς ομάδες κι αυτές ξεσαλώνουν. Στην πιο φυσιολογική ερώτηση «Παππούλη, γιατί δεν κάθεσαι σπίτι να προστατευθείς;» ακολουθεί η ακόμα «φυσιολογικότερη» απάντηση «Δε βαριέσαι παιδί μου, εγώ την έζησα τη ζωή μου, εσείς να είστε καλά. Μην κανείς κανένα αστείο να βήξεις, όμως, γιατί… άντε». Γενικά, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα!

Η αντίδραση των επιχειρήσεων στον κορωνοϊό ήταν η δουλειά από το σπίτι. Εκεί βρίσκεται, όμως, η πηγή του κακού. Γυναίκες να παρακαλούν να βρεθεί θεραπεία, γιατί δεν αντέχουν να βλέπουν άλλο τους άντρες τους. Στις καλές εποχές, τουλάχιστον, όταν ακόμα τα ζευγάρια παραπονιόντουσαν πως δεν βλέπουν ο ένας τον άλλον, δούλευαν χωριστά τουλάχιστον εννιά ώρες και βλεπόντουσαν δύο. Οι άντρες, από την άλλη, ανέχονται την γκρίνια των γυναικών τους, γιατί τώρα με τα γάντια δε φαίνεται καλά το βερνίκι νυχιών γνωστής εταιρίας που αγόρασαν πρόσφατα. Όπως καταλαβαίνετε, οι οικογενειακές εντάσεις είναι αναπόφευκτες.

Οι τηλεδιασκέψεις αντικατέστησαν τα meetings. Εκτός από τη ταλαιπωρία που περνούν οι έρημοι οι εργαζόμενοι για να εγκαταστήσουν τις απαραίτητες εφαρμογές, έχουν να αντιμετωπίσουν τις διάφορες αποκαλύψεις που απαθανατίζουν οι κάμερές τους. Ενώ μιλάς για στρατηγικές, στόχους και χρήματα, οι συνάδελφοι σου ακούνε στο βάθος μια ηλεκτρική σκούπα ή ένα μίξερ. Αν έχεις και μικρό σπίτι, πράγμα καθόλου απίθανο γιατί τα ενοίκια στη Λεμεσό είναι φωτιά, η/ο CEO θα δει τον σύζυγο να περνά από πίσω με την πετσέτα, αφού ο άνθρωπος ξέχασε να πάρει τα εσώρουχα του πριν μπει στο μπάνιο. Δες το, τουλάχιστον, θετικά! Γινόμαστε υπέρμαχοι μιας πιο σέξι εκδοχής της εργασίας και δε ντρεπόμαστε για το σώμα μας.

Μετά από μια περίοδο απόλυτης σιγής, ακούς από τα ακουστικά μια παιδική φωνούλα να σε διαπερνά σαν ωστικό κύμα «Μαμά, πότε θα ζωγραφίσουμε;». Η απάντηση «αργότερα, έχω δουλειά» δε φαίνεται να το ικανοποιεί. Ξεπερνώντας το πρώτο σοκ, η μάνα ζητά από το συμβούλιο συγγνώμη για να πάει τουαλέτα. Είναι η στιγμή που το ίδιο παιδάκι θα έρθει με τα χρώματα του. Σε λίγα δευτερόλεπτα θα έχει μεγαλουργήσει στα τιμολόγια και τα γραφήματα, λες και ήταν ο Πικάσο. Ηθικό δίδαγμα: Περισσότερη τέχνη στην εργασία!

Το ευχάριστο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που λατρεύουν το σιδέρωμα. Τι; Δεν υπάρχουν; Δεν πειράζει. Αυτό λέγεται προσαρμογή. Μετά τα κολλαριστά σώβρακα, το πουκάμισο για τη συνέντευξη και το γαμπριάτικο κοστούμι, θα «κολλαρίσετε» και τα χαρτονομίσματα. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου... Λεφτά χωρίς ζάρες και μικρόβια. Προσοχή, όμως, να μην κάψετε τα ήδη ερεθισμένα από το αντισηπτικό χέρια σας.

Μετά το σιδέρωμα, ένα καφεδάκι επιβάλλεται! Τουλάχιστον, τώρα, με κλειστές τις καφετέριες, μπορείς να ταξιδέψεις με το άρωμα του καφέ, χωρίς να σου τριβελίζει τα ρουθούνια το έκτο μαντηλάκι που χρησιμοποίησε ο διπλανός σου σε διάστημα 1 λεπτού. Ακούγεται έντονα ότι η Κύπρος θα ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων αναπτυγμένων χωρών και θα επιβάλει την απαγόρευση της κυκλοφορία. Έξω θα βγαίνουμε μόνο αν συντρέχει βασικός λόγος, όπως το να πάμε τα κατοικίδια για να κάνουν την ανάγκη τους. Το μέτρο αυτό έχει τόση επιτυχία σε άλλες χώρες που έκανε τους ανθρώπους να βγάζουν βόλτα ότι μπορούσε να θεωρηθεί ως κατοικίδιο από χρυσόψαρα έως κότες.

Τα πράγματα είναι όπως είναι και ο εγκλεισμός δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ας κάνουμε λίγο υπομονή και, χωρίς πανικό, να προσπαθήσουμε για το καλύτερο δυνατό. Που θα πάει θα περάσει…