Αλεθρικό

Με φόντο το Σταυροβούνι...

Το Αλεθρικό είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας το οποίο είναι τοποθετημένο αναμεσά στην Λάρνακα, Λευκωσία και Λεμεσό.

Είναι κτισμένο σε ένα καταπράσινο Λεκανοπέδιο με φόντο το Σταυροβούνι, από το οποίο πηγάζει ο ποταμός Πούζης που διασχίζει το χωριό.
Φωτογραφία: Xenia Charalambous

Το Αλεθρικό περιβάλλεται από πολλές οροσειρές. Στα ανατολικά βρίσκονται τα Κάτω Όρη, στα Βόρεια τα Απάνω Όρη, Δυτικά η Ασπρόπετρα και η Αθκιακόμουττη και Νότια ο Πουπές.Φωτογραφία: Claire Deacon

Ονομασία:
Σχετικά με το πώς πήρε το όνομά του το Αλεθρικό υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή το όνομα του χωριού προέρχεται από ένα φεουδάρχη με πολλά τσιφλίκια όπου εργάζονταν κοντά του οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων του Αλεθρικού.  Εν τούτοις, μια δεύτερη και επικρατέστερη εκδοχή αναφέρει ότι το όνομα του χωριού οφείλετε στους πολλούς αλευρόμυλους που υπήρχαν στην περιοχή στους οποίους οι κάτοικοι άλεθαν το σιτάρι για να το κάνουν αλεύρι. Συγκεκριμένα στο Αλεθρικό υπήρχαν μέχρι το 1950 έξι αλευρόμυλοι. Σήμερα διατηρούνται μόνο ερείπια από μερικούς. Φωτογραφία: Hlias Tseperis

Ιστορικά στοιχεία: 
Σύμφωνα με τα κτερίσματα που ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή, η ιστορία του Αλεθρικού χρονολογείται από το 900 π.Χ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην περιοχή διασώζονται Ενετικά κατάλοιπα όπως η Βρύση των Ενετών, το πέτρινο γεφύρι, το υδραγωγείο που βρίσκεται κάτω από το παλιό δημοτικό σχολείο και το «Λαούμι» στο οποίο οι Ενετοί είχαν φτιάξει ένα είδος φράγματος. 

Αξιοθέατα και Εκκλησίες: 
Περιδιαβαίνοντας κανείς τα δρομάκια του Αλεθρικού θα συναντήσει αξιολογά κτίσματα του 19ου αιώνα όπως την εξοχική κατοικία του Αυστριακού προξένου (Τζέφρυ 1918), το κονάκι του Ζεκκή Πασιά, τον αστυνομικό σταθμό της ευρύτερης περιοχής και το αρχαίο γεφύρι. 

Αξιοσημείωτη και πολύ εντυπωσιακή είναι η παραδοσιακή γέφυρα του Αλεθρικού η οποία βρίσκεται νότια της κοινότητας και περνάει πάνω από τον ποταμό Πούζη που πηγάζει από το Σταυροβούνι. Η εν λόγω γέφυρα, για αιώνες εξυπηρετούσε τις ανάγκες διακίνησης των κατοίκων του χωριού προς τα νότια μέχρι τη δεκαετία του 1890. 
Φωτογραφία: Claire Deacon

Πέραν από τα προαναφερθέντα, στο Αλεθρικό θα συναντήσει κανείς και όμορφα και αξιολογά εκκλησιάστηκα μνημεία όπως η εκκλησιά του Αγίου Επιφανίου που αποτελεί τον κύριο ναό του χωριού, κτίσμα του 1932, η εκκλησιά της Πανάγιας της Σεμιστρέλιας η οποία είναι ρωσική εκκλησιά και η εκκλησιά της Παναγίας της Σουμελά κτισμένη από την κοινότητα των Ελληνοπόντιων που ζουν στην Κύπρο.

Στο χωριό διατηρούνται και αρκετά εξωκλήσια όπως το εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, το εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας, το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου ανακαινισμένο 35 χρόνια πριν και το εξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Επιφάνιο και την Αγία Ειρήνη.

Πληθυσμός:
Ο πληθυσμός του Αλεθρικού στο πέρας του χρόνου γνώρισε αρκετές αυξομειώσεις. Πιο συγκεκριμένα το 1881 το χωριό αριθμούσε 230 κατοίκους οι οποίοι το 1911 αυξήθηκαν σε 322 και το 1946 αυξήθηκαν στους 462. Το 1974 με την έλευση πολλών προσφύγων στο Αλεθρικό δημιουργούνται σταδιακά δυο προσφυγικοί οικισμοί. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Αλεθρικό μέχρι το 1963 κατοικούσαν και 21 περίπου Τουρκοκύπριοι οι οποίοι μετακόμισαν στο γειτονικό χωριό, στο Κιβισίλι. Τα τελευταία χρόνια το χωριό γνωρίζει μεγάλη οικιστική ανάπτυξη έτσι σήμερα το Αλεθρικό έχει 1500 με 1600 κατοίκους.
Φωτογραφία: Xenia Charalambous

Καλλιέργειες, Ασχολίες και προϊόντα: 
Στο Αλεθρικό, παλαιότερα αλλά και σήμερα ευδοκιμούν πολλές ελιές, χαρουπιές, αμυγδαλιές και σε κάποιες περιοχές καλλιεργούσαν αμπέλια. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι που ασχολούνταν με τη συγκομιδή ελιών και χαρουπιών αλλά και με την καλλιέργεια σιτηρών. 

Σήμερα πολύ λίγοι κάτοικοι ασχολούνται και με την κτηνοτροφία, κυρίως με αιγοπρόβατα αλλά και με αγελάδες. Οι περισσότεροι κάτοικοι του Αλεθρικού εργάζονται στην πόλη της Λάρνακας.Φωτογραφία: Hlias Tseperis

Για τον χάρτη της περιοχής πατήστε ΕΔΩ