Καλαβασός

Σημείο ιστορικής αναφοράς της περιοχής ο Αρχαιολογικός χώρος της Τέντας!

Η Καλαβασός είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας το οποίο απέχει από την πόλη περίπου 40 χιλιόμετρα. Κτισμένο στη δυτική όχθη του Βασιλικού ποταμού, σε μέσο υψόμετρο 80 μέτρων.

Το χωριό Καλαβασός συνδέεται στα βορειοδυτικά με την Ασγάτα και στα βορειοανατολικά με την Τόχνη.
Φωτογραφία:Telemachos

Ιστορικά στοιχεία: 
Σύμφωνα με Ιστορικές πηγές, ο οικισμός της Καλαβασού υπήρχε από τα Μεσαιωνικά χρονιά. Σε παλιούς χάρτες είναι σημειωμένος ως Calavaso και Calavato.

Αξιοθέατα και εκκλησίες:
Η εκκλησιά του χωριού είναι αφιερωμένη στη Παναγία και δίπλα από αυτή υπάρχει αρχαίο νεκροταφείο. Στο χωριό υπάρχει επίσης και Τούρκικο Τζαμί το οποίο αποτέλεσε για ένα περίπου αιώνα τόπο λατρείας της μειονότητας των μωαμεθανών που κατοικούσαν στην Καλαβασό. Σαφέστερα, ο συγκεκριμένος χώρος λατρείας εγκαταλείφθηκε στα 1967, όταν οι μωαμεθανοί μετοίκησαν στο γειτονικό χωριό, Μαρί.
Φωτογραφία: Ευαγγελία Ευαγγέλου

Στα βόρεια της Καλαβασού είναι κτισμένο το εξωκλήσι της Πανάγιας της Λαμπροφορούσας κτίσμα του 1900. Σε μικρή απόσταση δεσπόζει το εξωκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Επίσης στο χωριό υπάρχει το εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής κτίσμα του 1970, το εξωκλήσι του Αγίου Νεκταρίου το οποίο σύμφωνα με τους κατοίκους είναι κτισμένο στον ίδιο χώρο που κάποτε ήταν κτισμένο το εκκλησάκι του Αγίου Καλογήρου πάνω από μια σπηλιά. Επιπρόσθετα, στην Καλαβασό υπάρχει το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου Κεφάλα, κτίσμα του 19ου αιώνα και η εκκλησία της Παναγίας της Τητηότησσας, κτίσμα του 1892. 

Στην περιοχή της Καλαβασού λειτουργούσαν πέντε μεταλλεία για την ανόρυξη χαλκούχου μεταλλεύματος. Τα μεταλλεία αυτά είναι γνωστά με τις ονομασίες Πλατειές, Πέτρα, Μαύρη Συκιά, Λαντάρια και Μαυρίδια και ανήκουν στην Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία (Ε.Μ.Ε.).Φωτογραφία: George Yiallouris‎

Επίσης, στη Καλαβασό αξίζει κάποιος να επισκεφθεί το Κοινοτικό Πάρκο όπου υπάρχει το τρένο το οποίο μετέφερε τους εργάτες στα λατομεία. Ακόμη στη περιοχή υπάρχει νερόμυλος, ελιόμυλος και αλευρόμυλος τον οποίο έχει αναστυλώσει το τμήμα αρχαιοτήτων πρόσφατα.

Πέντε περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά του χωριού υπάρχει ένα φράγμα χωρητικότητας 17.000.000 κυβικών μέτρων. 
Φωτογραφία: Φλώρα Αντρέου

Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε ένα σημείο ιστορικής αναφοράς της περιοχής -  τον Αρχαιολογικό χώρο της Τέντας ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1947 από τον Πορφύριο το Δίκαιο και αποτελεί το σημαντικότερο εποικισμό της Νεολιθικής περιόδου. Η ανασκαφική έρευνα των ειδικών επιστημόνων και η συστηματική αρχαιολογική επισκόπηση στην περιοχή της Καλαβασού, είχαν σαν αποτέλεσμα την ανακάλυψη πολλών αρχαιολογικών χώρων, που εντάσσονται σ’ όλες σχεδόν τις φάσεις των κυπριακών προϊστορικών και ιστορικών χρονολογικών περιόδων. Οι σημαντικότεροι από τους χώρους αυτούς, κατά χρονολογική ακολουθία, είναι ο προκεραμεικός νεολιθικός συνοικισμός της Τέντας (7000 – 6000 π.Χ.), ο νεολιθικός συνοικισμός της Καλαβασού Α στην Κοκκινόγια της Κεραμεικής Νεολιθικής ΙΙ περιόδου (4500 – 3800 π.Χ.), οι χαλκολιθικοί συνοικισμοί στους Αγιούς και της Καλαβασού Β στις Παμπούλες (3500 – 2500 π.Χ.), σαν νεκροταφεία της Πρώιμης και Μέσης εποχής του Χαλκού, στο άμεσο συνοριακό περιβάλλον και στον κεντρικό οικιστικό τομέα της Καλαβασού (2500 – 1650 π.Χ.) και ο συνοικισμός και το νεκροταφείο της Τελευταίας εποχής του Χαλκού στον Άγιο Δημήτριο.Φωτογραφία: Pambos Hps‎

Πληθυσμός: 
Ο Πληθυσμός της Καλαβασού γνώρισε σημαντικές αυξομειώσεις. Πιο συγκεκριμένα το 1881 οι κάτοικοι του χωριού ανέρχονταν στους 667. Το 1901 μειωθήκαν σε 661. Το 1911 οι κάτοικοι αυξήθηκαν 738 και το 1921 στους 953. Το 1931 οι κάτοικοι ανήλθαν στους 957 που αυξήθηκαν στους 1243 το 1946. Το 1960 οι κάτοικοι μειώθηκαν στους 1126. Το 1973 οι κάτοικοι της κοινότητας μειώθηκαν στους 752. Το 1982 οι κάτοικοι μειώθηκαν στους 655 ενώ το 2001 ο πληθυσμός της κοινότητας Καλαβασού αριθμούσε 721 κατοίκους. 

Καλλιέργειες και Ασχολίες: 
Στην Καλαβασό καλλιεργούνται κυρίως εσπεριδοειδή όπως πορτοκαλιές, λεμονιές, γκρέϊπφρουτ, οπωροφόρα δέντρα όπως αχλαδιές και λαχανικά όπως πατάτες, ντομάτες και πεπονοειδή. Επιπρόσθετα, σε κάποιες περιοχές καλλιεργούνται σιτηρά, κτηνοτροφικά φυτά, όσπρια, ελιές και χαρουπιές.
 Φωτογραφία: Φλώρα Αντρέου

Για τον χάρτη της περιοχής πατήστε ΕΔΩ