Κολόσσι

Κολόσσι

Ταξιδέψτε στο παρελθόν...

Το χωριό Κολόσσι είναι χωριό της επαρχίας Λεμεσού το οποίο απέχει 11 χιλιόμετρα περίπου από αυτήν. 

Η ιστορία του χωριού
Το 1191, ο βασιλιάς της Αγγλίας Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, συμμετέχοντας στην Γ' σταυροφορία για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, κατέλαβε το νησί από τον βυζαντινό διοικητή του Ισάκιο Κομνηνό. Αργότερα το πούλησε στο τάγμα των Ναιτών ιπποτών και εκείνοι για να το ξεπληρώσουν επέβαλαν βαριές φορολογίες στους κατοίκους οι οποίοι επαναστάτησαν. Μετα τις σφαγές που ακολουθήσαν το επέστρεψαν πίσω στον Ριχάρδο. Τότε ο Ριχάρδος το πούλησε ξανά στον Γάλλο ευγενή κι έκπτωτο βασιλιά της Ιερουσαλήμ Γκί ντε Λουζινιάν, ο οποίος έφερε μαζί του στο νησί πολλούς ιππότες, ευγενείς και στρατιωτικά τάγματα στα οποία δόθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης και προνόμια, ώστε να θεμελιωθεί το φεουδαρχικό σύστημα.
Φωτογραφία: Μάνος Χελιουδάκης

Το πλούσιο φέουδο του Κολοσσιού παραχωρήθηκε στον Γάλλο ευγενή Γκαρίνους ντε Κόλος, και περιλάμβανε 60 περίπου χωριά και κατείχε μια έκταση από την εύφορη πεδιάδα των εκβολών του ποταμού Κούρρη μέχρι τις παρυφές του Τροόδους.

Το 1210 ο βασιλιάς της Κύπρου Ούγος ο Α', αποζημίωσε τον φεουδάρχη Ντε Κόλος και το μεταβίβασε στο εκλησιαστικό-θρησκευτκό τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ οι οποίοι εκτίσαν την ιδιά χρόνια το επιβλητικό κάστρο του Κολοσσίου στα νότια του χωριού.
Φωτογραφία: ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ

Εκκλησίες και Αξιοθέατα: 
Κάνοντας κανείς μια βόλτα στο Κολόσσι θα διαπιστώσει ότι έχει πολλές εκκλησίες και εξωκλήσια. Κοντά στο φρούριο του Κολοσσίου βρίσκεται μια βυζαντινή πετρόκτιστη εκκλησία του Άγιου Ευστάθιου κτίσμα του 12ου και 15ου αιώνα. Και αυτό για το τον 15ο αιώνα, οι Ιωαννίτες ιππότες του κάστρου, μετέτρεψαν την παλιά βυζαντινή εκκλησία του 12ου αιώνα σε ναό δικής τους λατρείας, δίδοντας του το όνομα Άγιος Ευστάθιος, εξαιτίας της στρατιωτικής ιδιότητας του Αγίου και της λατινικής καταγωγής του.

Στο Κολόσσι υπάρχει επίσης η κυριά εκκλησία του Αποστόλου Λουκά, η οποία δεσπόζει στο κέντρο του χωριού και χρονολογείται ως κτίσμα του 1850 και η οποία έτυχε συντήρησης.Φωτογραφία: Marios Apostolides‎

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι κοντά στη θάλασσα και πάνω από τους βράχους η φύση έχει δημιουργήσει μία μεγάλη σπηλιά, ένα σπήλαιο. Πρόκειται για ένα μικρό εξωκλήσι, το όνομα της «Παναγία η Βουναρκώτισσα» και βρίσκεται στα βόρεια της κοινότητας Κολοσσίου.Το όνομα της «Βουναρκώτισσα», το πήρε γιατί είναι χτισμένη μέσα σε ένα βράχο.

Στο Κολόσσι επιπρόσθετα, υπάρχουν και τα μνημεία ηρώων αφιερωμένα στους Αντρέα Ονησιφόρου και Σωκράτη Νεοφύτου Σωκράτους στην είσοδο του χωριού. Και του ήρωα Αντώνη Πολυκάρπου από το Κολόσσι, ο οποίος σφαγιάστηκε από τους Τούρκους στο Βαρώσι την δεκαετία του 50'.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Κολόσσι υπάρχει ένα σπουδαίο Ελαιοτριβείο – Μουσείο, τα ερείπια ενός Μύλου στα ανατολικά του Κάστρου του Κολοσσίου που χρονολογείται ως κτίσμα του 14ο αιώνα, στα βόρεια βρίσκονται τα ερείπια του νερόμυλου και του υδραγωγείου ενώ η  μυλόπετρα βρίσκεται αχρησιμοποίητη στην ανατολική πλευρά του Μύλου.
Φωτογραφία: Radioastra.tv

Πληθυσμός:
Ο πληθυσμός του Κολοσσιού παρουσιάζει σημαντικές αυξομειώσεις σύμφωνα με τις απογραφές που πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο από το 1881. Πιο συγκεκριμένα το 1881 το Κολόσσι είχε 389 κάτοικους οι οποίοι μειωθήκαν το σε 355 το 1891. Το 1901 αυξήθηκαν στους 374, στους 445 το 1911, για να μειωθούν το 1921 σε 411, και το 1931 στους 392. Το 1946 αυξήθηκαν στους 546 και ακολουθήσε μια σημαντική άνοδος του πληθυσμού η οποία κράτησε μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του Κολοσσίου ανήλθε στις 5 651 κατοίκους. 
Φωτογραφία: ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ

Καλλιέργειες, προϊόντα και ασχολίες
Το Κολόσσι κατά τα παλαιότερα χρόνια ήταν μια από τις σπουδαιότερες περιοχές παραγωγής ζάχαρης, με εκτεταμένες φυτείες ζαχαροκαλάμου, αλλά και εκλεκτών κρασιών, ιδιαίτερα της κουμανταρίας. 

Οι κάτοικοι του χωριού τα παλιά χρόνια ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και καλλιεργούσαν εσπεριδοειδή, ελαιόδεντρα και αμπελώνες. Επίσης ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και την επεξεργασία του ζαχαροκάλαμου. Σήμερα, κυρίως οι παλαιότεροι, ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Φωτογραφία: Marios Apostolides‎

Για τον χάρτη της περιοχής πατήστε ΕΔΩ