Λεμύθου

Σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον

Η Λεμίθου ή Λεμύθου είναι χωριό της επαρχίας Λεμεσού που ανήκει στην γεωγραφική περιοχή της Μαραθάσας. Είναι κτισμένη σε μια από τις ψηλότερες περιοχές της Κύπρου μέσο υψόμετρο 1100 μέτρα και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 10 ψηλότερα χωριά της Κύπρου. Το χωριό είναι κτισμένο αμφιθεατρικά μέσα σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον και απέχει 65 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Λεμεσού και 85 χιλιόμετρα της Λευκωσίας.
Φωτογραφία: George Cyprus

Η Λεμύθου συνορεύει ανατολικά με τον Πρόδρομο, νοτιοδυτικά με τον Παλιόμυλο και νοτιοαναλυτικά με τα χωριά Τρεις Ελιές και Καμινάρια στα νοτιοδυτικά.Φωτογραφία: George Papageorgiou‎

Ιστορία:
Κατά την διάρκεια της ενετικής κυριαρχίας στην Κύπρο, σύμφωνα με τον Μας Λατρί, η Λεμίθου υπήρξε βασιλικό κτήμα. Το χωριό υπήρχε από την περίοδο της Φραγκοκρατίας αλλά είναι άγνωστα περισσότερα στοιχεία για την προγενέστερη ιστορία του.
Φωτογραφία: Η ΩΡΑΙΑ Λεμύθου/LEMYTHOU

Η ονομασία του χωριού: 
Σχετικά με το πώς πήρε το όνομά του το χωριό Λεμίθου υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η ονομασία του προήρθε από το φυτό Λεμίθι, που φυτρώνει σε αφθονία, σε άγονους τόπους και του οποίου οι βλαστοί του χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή των σαμαριών. 

Σύμφωνα με μια δεύτερη εκδοχή, το χωριό πήρε το όνομά του, από τον πρώτο οικιστή του που ονομαζόταν Λεμίθης, επειδή είχε γένια λεπτά και μακριά σαν κλωστές που έμοιαζαν με το ομώνυμο φυτό, που τότε αφθονούσε στην περιοχή.Φωτογραφία: Theodosios Stylianides

Εκκλησίες και Αξιοθέατα: 
Η κοινότητα της Λεμύθου αποτελείται από πέντε γειτονιές: την Πάνω, την Έξω, την Πέρα, την Κάτω και τη Μέσα γειτονιά. Όλες οι γειτονιές συνδέονται μεταξύ τους με μονοπάτια, τα οποία είτε έχουν πλακοστρωθεί είτε έχουν μετατραπεί σε δρόμους.

Οι δρόμοι που είναι διαμορφωμένοι σαν μονοπάτια της φύσης περνούν μέσα από ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον με καρποφόρα δέντρα όπως κερασιές, μηλιές , συκιές, αχλαδιές, καρυδιές, πουρνελιές, καθώς και άλλα δέντρα όπως βαλανιδιές, πλατάνους, σκλήδρους, άγριες βατομουριές. 
Φωτογραφία: Η ΩΡΑΙΑ Λεμύθου/LEMYTHOU

Στην Λεμύθου, υπάρχουν τέσσερις εκκλησίες. Η εκκλησία της Παναγίας την Ιαματικής η οποία κτίστηκε το 1721 από το μοναχό Χριστόδουλο και αφού καταστράφηκε ξανακτίστηκε το 1862 από τον Μητροπολίτη Πέτρας Μελέτιο Ματτέο, η εκκλησία του Άγιου Θεόδωρου η οποία εικάζεται ότι ήταν ο κυρίως ναός της Λεμύθου κατά το 16ο αιώνα, η εκκλησία του Άγιου Νικόλαου και η εκκλησία του Άγιου Γεώργιου.

Άλλα αξιοθέατα που μπορεί να δει κάνεις στο χωριό είναι το Εικονοφυλάκιο που στεγάζεται στον Ναό του Αγίου Νικολάου, στο οποίο εκτίθενται παλαιές εικόνες βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής που χρονολογούνται από το 13ο έως το 19ο αιώνα και το Μνημείο πεσόντων και αγνοουμένων της Κοινότητας. 
Φωτογραφία: Theodosios Stylianides

Τέλος,  στο χωριό Λεμίθου υπάρχει η Εμπορική σχολή Μιτσή, η οποία πρωρολειτούργησε το 1912 με σκοπό να παρέχει την αναγκαία μόρφωση στα παιδιά – αγόρια της περιοχής Μαραθάσας. Το 1939 μετατρέπεται σε πεντατάξια και το 1955 σε εξατάξια. Το 1959 αρχίζει και η φοίτηση κοριτσιών ενώ το 1962 αναγνωρίζεται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας ως ισότιμη με τα δημόσια ελληνικά γυμνάσια. Από το 1993 λειτουργεί ως λύκειο.

Πληθυσμός:
Ο πληθυσμός της Λεμίθου γνώρισε πολλές αυξομειώσεις στο πέρασμα του χρόνου. Πιο συγκεκριμένα το 1881 είχε 75, το 1891 οι κατοίκοι αυξάνονται κατά πολύ και φτάνουν τους 428, και το 1901 μειώνονται σε 418. Από το 1911 που το χωριό είχε 473 κατοίκους, παρατηρείται αύξηση μέχρι το 1946 που ανέρχονται σε 751. Το 1960 μειώνονται σε 669 για να φτάσουν το 2011 να αριθμούν μόνο 88.
 Φωτογραφία: Moskovos Argyris

Καλλιέργειες, προϊόντα και ασχολίες: 
Η Λεμύθου έχει περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη στην οποία καλλιεργούνται κυρίως φρουτόδεντρα όπως μηλιές, κερασιές, αχλαδιές, δαμασκηνιές και ροδακινιές, καρυδιές και λίγα λαχανικά. Ενώ παλαιοτέρα στο χωριό καλλιεργούνταν πολλά αμπέλια για την παραγωγή κρασιού, σήμερα η αμπελουργία κινδυνεύει να εξαφανιστεί. 

Η Λεμύθου σαν Κρασοχώρι έχει ασχοληθεί εκτός από την αμπελοκαλλιέργεια και την οινοποιία και με την παραγωγή προϊόντων από τα σταφύλια όπως είναι ο παλουζές, ο σουτζιούκος και η ζιβανία. 

Κάποτε στην Λεμύθου οι κάτοικοι ασχολούνταν με το εμπόριο των φρούτων που παρήγαγαν, όπως και σε μικρότερο βαθμό σήμερα που λόγω της αστυφιλίας οι περισσότεροι ζουν και εργάζονται στην πόλη της Λεμεσού. Φωτογραφία: Η ΩΡΑΙΑ Λεμύθου/LEMYTHOU

Για τον χάρτη της περιοχής πατήστε ΕΔΩ