Πάνω Κουτραφάς
Στο εγκαταλελειμμένο πλέον χωριό του Πάνω Κουτραφά θα συναντήσει κανείς τον Νερόμυλο του Μεμμέτη
Ο Πάνω Κουτραφάς είναι ένα μικρό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, κτισμένο τρία χιλιόμετρα από τον Κάτω Κουτραφά.
Πριν από την τουρκική εισβολή του 1974 το χωριό κατοικείτο σχεδόν αποκλειστικά από Τουρκοκύπριους ενώ σήμερα (2018) είναι ακατοίκητο στην μεγαλύτερη του έκταση. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο Πάνω Κουτραφάς είχε μόλις 14 κάτοικους ενώ σήμερα είναι πλέον ακατοίκητο και εγκαταλελειμμένο.
Η ιστορία του χωριού
Σύμφωνα με τη Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, ο Πάνω Κουτραφάς υπήρχε από την εποχή της φραγκοκρατίας. Σε παλαιούς χάρτες είναι σημειωμένο ως «Cutrafa». Σύμφωνα με τον τον Γάλλο ιστορικό Λούι ντε Μας-Λατρί (Louis de Mas Latrie) το χωριό αποτελούσε φέουδο που ανήκε στους κομήτες της Έδεσσας. Από τα μέσα του 15ου αιώνα το χωριό ανήκε στον ευγενή ντε Νάβες. Ο συγγραφέας Καρούζης προσθέτει πως, σε χειρόγραφο του Λειμωνίδα, ο Κάτω Κουτραφάς αναφέρεται πως άνηκε στον Κόμητα ντε Ρουσιά.
Φωτογραφία: Ferg Murray
Η ονομασία του Πάνω Κουτραφά
Σχετικά με το πώς πηρέ το όνομά του το χωριό υπάρχουν αρκετές εκδοχές.
Οι πιο γνωστές είναι οι εξής:
Σύμφωνα με τον λαογράφο λογοτέχνη και διδάσκαλο Νέαρχο Κληρίδη, το όνομα του χωριού συνδέεται με το επώνυμο του πρώτου οικιστή που ήταν κάποιος που του άρεσε το «κουτρούβιν».
Μια άλλη εκδοχή λέει ότι το χωριό οφείλει το όνομά του στην οικογένεια που το είχε στην κατοχή της την εποχή της φραγκοκρατίας.
Ενώ μια τρίτη εκδοχή θέλει το χωριό να παίρνει το όνομά του από τη λέξη «κούτρα» που προέρχεται από τη λατινική λέξη «sccultra» (μέτωπο, κούτελο, κεφάλι).Φωτογραφία: Soylla Vasileiou
Μνημεία του Κουτραφά:
Στο εγκαταλελειμμένο πλέον χωριό του Πάνω Κουτραφά θα συναντήσει κανείς τον Νερόμυλο του Μεμμέτη. Πρόκειται για ένα νερόμυλο, κτισμένο με πέτρες του ποταμού. Το κτιριακό συγκρότημα του Μύλου ήταν ισόγειο, κτισμένο και αυτό με κροκάλες του ποταμού. Σε μικρή απόσταση από τον μύλο θα δει κανείς το σπίτι του Μυλωνά και κάποια δωμάτια στα οποία φιλοξενούσε τους ξένους που έρχονταν να αλέσουν το σιτάρι τους. Φωτογραφία: Χάρης Σιαπουτής
Για τον χάρτη της περιοχής πατήστε ΕΔΩ