Μισθός €800 και ενοίκιο €1000

Η μεγάλη αύξηση των ενοικίων, οφείλεται κυρίως στο επενδυτικό πρόγραμμα της Κύπρου

Το ράλι στα ενοίκια τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στην Λεμεσό, σε συνδυασμό με τη στασιμότητα των μισθών προκαλούν «ασφυξία» στους οικονομικά ασθενέστερους, με τους κυβερνώντες να καθυστερούν, για άλλη μια φορά, να λύσουν το πρόβλημα.

Η μεγάλη αύξηση των ενοικίων, οφείλεται κυρίως στο επενδυτικό πρόγραμμα της Κύπρου, όπου οι τιμές των κατοικιών, σύμφωνα με την Eurostat, απο το 2015 και έπειτα σημειώνουν ταχεία ανοδική πορεία. Και αυτό λόγω της έλευξης των ξένων επενδυτών, επηρεάζοντας έτσι τις τιμές ενοικίων κάθε πόλης.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Eurostat, οι τιμές των ενοικίων και οι τιμές αγοράς κατοικίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνέχισαν να αυξάνονται σταθερά το δεύτερο τρίμηνο του 2021, σημειώνοντας αύξηση 1,3% και 7,3% αντίστοιχα σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2020. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, από το 2010 μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2021 οι τιμές των ενοικίων αυξήθηκαν κατά 16% και οι τιμές κατοικίας κατά 34%.

Είναι κοινό μυστικό, πως το κόστος ενοικίασης για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα είναι δυσβάσταχτο, με ιδιαίτερη έμφαση στη Λεμεσό οπού διαθέτει τα πιο υψηλά ενοίκια παγκυπρίως, σύμφωνα με την “Κίνηση για το δικαίωμα στη στέγαση“. Όπως μας ενημέρωσαν τα μέλη της Κίνησης, πολλοί είναι οι φοιτητές απο άλλες πόλεις, που επέλεξαν εν τέλη να πηγαινοέρχονται ή να αποταθούν σε κάποιο ιδιωτικό πανεπιστήμιο στη πόλη τους, αφού τα έξοδα είναι λιγότερα. Αρκετοί όμως είναι και οι φοιτητές που επέλεξαν τελικά το εξωτερικό για τις σπουδές τους, αφού πια οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης και τα ενοίκια έχουν πάει στα ύψη εν αντιθέση με τους μισθούς που παραμένουν στον πάτο.

Η Λευκωσία όμως, δεν πάει πίσω στα ενοίκια, ακολουθώντας παρά πόδας τη Λεμεσό, όπου οι τιμές για φοιτητικά και για οικογένειες σπίτια ή διαμερίσματα άρχισαν λίγο να …τσιμπούν! Και πάλι χρειάζεται μια οικογένεια να καταβάλει τον έναν μισθό από τους δυο εργαζόμενους του σπιτιού μόνο για το ενοίκιο. Ενώ για τους φοιτητές είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα εφόσον οι γονείς έχουν να πληρώσουν 2 ενοίκια και επιπρόσθετα τα είδη πρώτης ανάγκης άλλα και τους λογαριασμούς για να έχουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους πρόσβαση σε ρεύμα και νερό.

Καλύτερη εικόνα έχουμε στη Λάρνακα και στην Πάφο, αφού οι τιμές των ενοικίων είναι πιο ανθρώπινες, αφού ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων μπορεί κάποιος να το βρει μεταξύ €500 με €600. και για διαμερίσματα τριών υπνοδωματίων και άνω οι τιμές κυμαίνονται από €550 και €650.

Οι περιοχές με την πιο χαμηλή ζήτηση είναι η ελεύθερη Επαρχία Αμμοχώστου και οι Δήμοι Αγίας Νάπας και Παραλιμνίου, όπου η τοπική ζήτηση είναι πολύ πιο αδύνατη από τις άλλες πόλεις και είναι περισσότερο εξωγενής, της τουριστικής μορφής και κατά συνέπεια εποχιακή.

Τι κάνουν άλλες χώρες για τις ραγδαίες αυξήσεις των ενοικίων

• Γερμανία

Στη Γερμανία μια ολόκληρη γενιά έχει μετατραπεί σε ενοικιαστές από αγοραστές ακινήτων. Το 48,6% του πληθυσμού δηλώνει ότι διαμένει σε ενοικιαζόμενο ακίνητο σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat (2017). Αυτό σημαίνει ότι και τα επόμενα χρόνια η ζήτηση για ενοικιάσεις θα κινείται σε υψηλότερο επίπεδο, συγκριτικά με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης.

Το κόστος για τη διαμονή στη γερμανική πρωτεύουσα διπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία. Ιδιαίτερα από το 2013 έως το 2018 το μέσο κόστος των διαμερισμάτων αυξήθηκε κατά 63,4%, ενώ στο ίδιο διάστημα το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών ενισχύθηκε κατά 7%.

Η δημοτική αρχή συμφώνησε στο πάγωμα των ενοικίων αρχικά από τον Ιανουάριο του 2020 μέχρι το 2025. Οι ιδιοκτήτες που ζητούν αυξημένα ενοίκια εξαιτίας ανακαινίσεων, οφείλουν να ζητούν επίσημη άδεια για κάτι τέτοιο, εφόσον οι αυξήσεις ξεπερνούν το μισό ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Στόχος του μέτρου είναι να εξασφαλίζονται οι απαιτούμενες συνθήκες για την πρόσβαση όλων στην αγορά ακινήτων και να αποφευχθεί η «γκετοποίηση». Εάν οι ιδιοκτήτες αποφασίσουν να χρεώσουν περισσότερα, πρέπει να δικαιολογήσουν την αύξηση, ενώ η μη τήρηση των κανόνων μπορεί να οδηγήσει σε πρόστιμο έως 100.000 ευρώ.

• Πορτογαλία

Μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται και στη Λισαβώνα, λόγω του προγράμματος χορήγησης «Golden» visa σε πολίτες εκτός Ε.Ε., καθώς και της ραγδαίας διάδοση των βραχυχρόνιων μισθώσεων που έχουν τονώσει την κτηματαγορά και έχουν αυξήσει σημαντικά τόσο τις τιμές πώλησης όσο και ενοικίων.

Σε διάστημα πέντε ετών, οι τιμές ενοικίασης στην πορτογαλική πρωτεύουσα έχουν αυξηθεί κατά 71%, ενώ μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2019 οι τιμές αυξήθηκαν κατά 9,2% σε ετήσια βάση, που αποτελεί τον υψηλότερο ρυθμό ανόδου στην Ευρωζώνη. 

Έτσι, το 2018 το πορτογαλικό κοινοβούλιο ενέκρινε νόμο για τη στέγαση με βάση τον οποίο, τα άτομα άνω των 65 ετών, ή τα άτομα με 60% αναπηρία, προστατεύονται από έξωση, εάν διαμένουν περισσότερα από 15 έτη στην ίδια κατοικία.

Ο νόμος απαγόρευσε τις συμβάσεις διάρκειας μικρότερης των 12 μηνών με δικαίωμα αυτόματης ανανέωσης για τρία χρόνια εάν το επιθυμεί ο ενοικιαστής. Παράλληλα, η κυβέρνηση προώθησε φορολογικά μέτρα για να υποστηρίξει τις μακροχρόνιες μισθώσεις με προοδευτική φορολογική απαλλαγή για τα εισοδήματα που λαμβάνονται από τον ιδιοκτήτη.

• Ισπανία

Στη Βαρκελώνη το μέσο ενοίκιο αυξήθηκε κατά 50% την τελευταία πενταετία και η ευθύνη αποδόθηκε κατά κύριο λόγο στον υπερβολικό τουρισμό. To 2017, η μέση τιμή για ένα διαμέρισμα μη επιπλωμένο 30 τ.μ.-40 τ.μ. ήταν 890 ευρώ/μήνα.  

Η ισπανική κυβέρνηση, προχώρησε στην επιβολή αυστηρών μέτρων για να μπορέσει να ελέγξει την αύξηση των ενοικίων. Βάσει της απόφασης του Μαρτίου 2019, η αναπροσαρμογή του ενοικίου ανά έτος θα πρέπει να ρυθμίζεται ανάλογα με τον πληθωρισμό. Ταυτόχρονα, επιβάλλει την παραμονή του ενοικιαστή μέχρι τη λήξη του συμβολαίου ακόμα και στη περίπτωση που το ακίνητο έχει πουληθεί, ενώ η ελάχιστη διάρκεια του μισθωτηρίου συμβολαίου αυξήθηκε από τα τρία στα πέντε χρόνια.

• Ολλανδία

Στο Άμστερνταμ από το 2013 έως το 2018, το κόστος των κατοικιών αυξήθηκε κατά 64,6%, ενώ το διαθέσιμο εισόδημα κατά 4,4%, Τα διαμερίσματα εκλείπουν, διότι η πόλη υποδέχεται εταιρείες και εργαζόμενους από τη Βρετανία που την εγκατέλειψαν λόγω Brexit. Η ολλανδική κυβέρνηση για να αποφύγει την επιβολή μέτρων ελέγχου των ενοικίων, έχει θέσει ως στόχο να κατασκευαστούν 1 εκατ. διαμερίσματα μέχρι το 2030.

• Αγγλία

Στο κέντρο του real estate, στο Λονδίνο, από το 2010 τα ενοίκια έχουν αυξηθεί τρεις φορές περισσότερο από ό,τι ο μέσος μισθός. Ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων υπερβαίνει κατά μέσο όρο τα 2.100 € μηνιαίο μίσθωμα, το μηνιαίο μίσθωμα διπλασιάζεται για πιο κεντρικές γειτονιές. Ο δήμαρχος του Λονδίνου, πρότεινε στη βρετανική κυβέρνηση να εφαρμοστούν περιορισμοί στα ενοικιαστήρια, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερότητα και να προστατευθούν οι ενοικιαστές. Στην πρότασή του αναφέρεται ότι περισσότερο από τα δύο τρίτα των κατοίκων του Λονδίνου επιθυμούν τους περιορισμούς στα ενοίκια.

• Γαλλία

Στο Παρίσι, η μηναία τιμή ενοικίασης ανά τ.μ. το 2018 ανήλθε στα 24,4€, ενώ το 2019 το κόστος απόκτησης κατοικίας αυξήθηκε κατά 6,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, αγγίζοντας πλέον τις 9.760€/τ.μ. Το Παρίσι αποτελεί μια αγορά που έχει υψηλή ζήτηση τόσο από Γάλλους επενδυτές όσο και από πολλούς Άραβες. Η συζήτηση για επιβολή μέτρων ελέγχου των ενοικίων έχει πραγματοποιηθεί πάρα πολλές φορές. Το 2017 τα διοικητικά δικαστήρια ακύρωσαν την απόφαση περιορισμού των ενοικίων διότι η διαμόρφωση των ενοικίων δεν περιορίστηκε μόνο στο Παρίσι αλλά και του επιχειρήματος ότι ο έλεγχος δεν κατάφερε να μειώσεις τις τιμές μίσθωσης. Τέλη του 2018, το Διοικητικό Συμβούλιο του Παρισιού, με νέο νόμο για τη στέγαση επανέφερε τον έλεγχο των ενοικίων, η ισχύς του θα τεθεί το επόμενο διάστημα.

• ΗΠΑ

Στις ΗΠΑ, η ζήτηση κατοικίας έχει φτάσει σε επίπεδο ρεκόρ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με όποια συνέπεια μπορεί να έχει αυτό στο ύψος των ενοικίων ενώ σύμφωνα με το Joint Center for Housing Studies στο Harvard University, ένας στους τέσσερις πολίτες που νοικιάζουν την κατοικία τους ξοδεύουν περισσότερο από το μισό μηνιαίο εισόδημά τους σε αυτή.

Η πολιτεία της Νέας Υόρκης έχει επιβάλει εδώ και πενήντα χρόνια ρυθμιστικό μέτρο για τον έλεγχο των ενοικίων. Πρόσφατα επέβαλε αυστηρότερους περιορισμούς. Ο νέος νόμος προστασίας των ενοίκων δείχνει να έχει ήδη αποτελέσματα για τις χιλιάδες των Νεοϋορκέζων που νοικιάζουν διαμερίσματα, καθώς ο αριθμός των εξώσεων μειώθηκε δραστικά. Η ανάλυση της «WSJ» από στοιχεία του δικαστηρίου δείχνει ότι η μείωση ήταν πιο απότομη για περιπτώσεις ιδιοκτητών έναντι ενοικιαστών που καθυστέρησαν την πληρωμή ενοικίου.

Ο νέος νόμος εξάλειψε ορισμένα κίνητρα για τους ιδιοκτήτες να μετατρέψουν τα διαμερίσματα με ρυθμιζόμενες τιμές, επειδή δεν μπορούσαν πλέον να αυξήσουν σημαντικά τα ενοίκια στους επόμενους ενοικιαστές ή να αφαιρέσουν τα περισσότερα διαμερίσματα από τους κανόνες ενοικίασης της πόλης. Ως αποτέλεσμα, οι ιδιοκτήτες της Νέας Υόρκης, που δεν είναι και οι πιο υπομονετικοί άνθρωποι όταν καθυστερείται το ενοίκιο, φαίνεται να δίνουν πιο πολύ χρόνο τώρα στους ενοικιαστές τους.

Οι περιπτώσεις εξώσεων ενοικιαστών από τη ισχύ του νέου νόμου προστασίας των ενοικιαστών από την Πολιτεία της Νέας Υόρκης, μειώθηκαν ακόμη και 46% σύμφωνα με την ανάλυση της «Wall Street Journal» σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2018.

• Οι κοινωνικές κατοικίες στην Αυστρία

Σήμερα, από τα 1,8 εκατ. κατοίκους που έχει η Βιέννη, το 62% ζει σε κατοικίες με επιδότηση. Με 220.000 δημοτικά διαμερίσματα που διανέμονται σε όλες τις γειτονιές της πόλης και διοικούνται από τη δημόσια επιχείρηση Wiener Wohnen, ο δήμος είναι ο κύριος ιδιοκτήτης κατοικιών, ενώ έως το 2020, αναμένεται να χτίσει επιπλέον 4.000 δημοτικά διαμερίσματα. Περίπου 500.000 άνθρωποι ζουν σε αυτά με καθαρή τιμή 5,58€ ανά τ.μ.

Επιπλέον, υπάρχουν 200.000 επιδοτούμενες συνεταιριστικές κατοικίες ή κατοικίες με επιδοτούμενο ενοίκιο και ανήκουν στην ομοσπονδία περιορισμένων εισοδηματικών κατοικιών και κοστίζουν κατά μέσο όρο 512,40€ το μήνα. Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί κάτοικοι της πόλης ζουν σε παρόμοιες κατοικίες βάζει φρένο στην αύξηση των τιμών. Η Βιέννη βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή κορυφή της επιδοτούμενης κατοικίας, ενώ είναι και η μοναδική πόλη που κατασκευάζει με δημοτικά μέσα τόσες πολλές κατοικίες.

Πηγη:newsfeedcy