Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός

Η εικόνα ενός κουτιού πολλές φορές το κρίνουμε χωρίς να κοιτάξουμε τι κρύβει μέσα του

Η εικόνα ενός κουτιού πολλές φορές το κρίνουμε χωρίς να κοιτάξουμε τι κρύβει μέσα του. Κρίνουμε με βάση τι βλέπουμε απέξω εμείς οι άνθρωποι. Μάθαμε να βλέπουμε την κάθε λεπτομέρεια από την εξωτερική εμφάνιση, χωρίς να ψάξουμε τί έχει μέσα. Αν κοιτούσαμε θα βλέπαμε ότι η εμφάνιση δεν συμβαδίζει πάντα με το μέσα. Μπορεί απέξω να είναι όμορφο και ωραίο και ξαφνικά να βρεις εκεί μέσα το σκότος. Μπορεί να βρεις ένα κουτί που να είναι τσαλακωμένο, διαλυμένο αλλά να βρεις το φως. Μην κρίνετε μόνο αυτό που βλέπετε. Πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν.

Δεν χρειάζεται το φως να είναι λαμπρό για να το αγαπήσετε. Το φως είναι η απλότητα των πραγμάτων και δεν είναι το εντυπώσεων. Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Γιατί μπορεί πίσω από ένα χρυσό διαμάντι να κρύβονται πολλά πράγματα, που μπορεί εσύ να μην ξέρεις. Πολλά κρύβονται αλλά δεν πάει το μυαλό μας ότι ίσως να κρύβει κάτι κακό και πέφτουμε σε αυτή την παγίδα. Ανοίξετε την ψυχή σας για να δείτε το φως. Ανοίξετε την καρδία σας για να γίνετε οι απλοί φωτιστές των πραγμάτων. Μην αφήνετε το σκότος να θολώνει το μυαλό σας. Μην αφήνετε τις σκέψεις σας να σας οδηγεί σε λάθος μονοπάτια. Αφήστε την καρδία να μιλήσει και αφήστε την να σας καθοδηγήσει.

 Δεν χρειάζεστε διαμάντια για να είστε πετυχημένοι ή πλούσιοι. Για μένα πλούσιος και πετυχημένος είσαι όταν έχεις πλούσια καρδία με ποικιλία και έχεις ανθρώπους που να σε αγαπάνε και τους αγαπάς. Τότε ναι είσαι πλούσιος και πετυχημένος. Γιατί κανένα αντικείμενο και κανένα διαμάντι δεν θα σου δώσει αγκαλιά ούτε παρηγοριά. Για αυτό φροντίστε να είστε άνθρωποι που να αγαπάτε και να ανοίγετε την καρδία σας στους ανθρώπους. Η εμφάνιση είναι απλά μια εμφάνιση. Η αγάπη όμως δεν είναι μόνο αγάπη αλλά κάτι περισσότερο.

 Είναι μια δύναμη που μπορεί ανά πάσα στιγμή να σου αλλάξει ολόκληρη την θεωρία σου. Να σου αλλάξει ολόκληρη την ζωή σου εκεί που δεν το περιμένεις. Η αγάπη είναι μια δύναμη που δεν ξεχωρίζει, ούτε θα σε κρίνει ποτέ. Θα σε αγαπάει ακόμα και αν έχεις τα μεγαλύτερα ελαττώματα του κόσμου. Αλλά η αγάπη δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί στον άνθρωπο, γιατί είμαστε εγωιστές. 

Προτιμάμε να ταΐζουμε τον εγωισμό μας παρά την αγάπη μας. Προτιμάμε την μοναξιά μας για να μην πληγωθούμε και δεν προσπαθούμε να ζήσουμε την ζωή μας, ακόμη και αν πληγωθούμε. Αυτό το κάνουμε λόγο φόβου και δεν καταλαβαίνουμε ότι όλα είναι μαθήματα ζωής που μας κάνει εμάς καλύτερους. Αν ήταν όλα τέλεια και μια χαρά τότε για ποιο λόγο να αγωνιζόμαστε; Αν τα βρίσκαμε όλα έτοιμα και δεν θα χρειαζόνταν να δουλέψουμε ή να αγωνιστούμε για τους στόχους μας τότε ποιο είναι το νόημα της ύπαρξής μας; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό;

Η κάθε εμπειρία που ζούμε είτε καλή είτε κακή είναι ένα μάθημα που πάντα κρύβει ένα νόημα. Και εμείς οι άνθρωποι δεν το βλέπουμε, αλλά παραποιούμαστε γιατί το περνάμε αυτό και αντί να γινόμαστε καλύτεροι, γινόμαστε χειρότεροι και φτάνουμε σε σημείο απαισιοδοξίας και θλίψης.

Για αυτό όταν πληγώνεστε από έναν άνθρωπο αντί να πέφτετε σε θλίψη ή να μετατρέπεστε σε κάτι που δεν είστε, καλύτερα να παίρνετε αυτή την εμπειρία ως κάτι θετικό. Γιατί για να έρθει αυτή εμπειρία από την ίδια την ζωή, ίσως έχει κάτι να σας διδάξει.

Τα διδάγματα ζωής υπάρχουν για να μας δείξει το καθρέφτη την αντανάκλαση του εαυτού μας και μας δείχνει τι κάνουμε λάθος. Και αυτό γίνεται για να μην επαναλάβουμε ξανά το λάθος για να μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και πιο ώριμοι. Τα προβλήματα μας βοηθούν να γινόμαστε πιο δυνατοί και να αντιμετωπίζουμε με πιο σωστό τρόπο τις καταστάσεις, που εμφανίζονται μπροστά μας. Για αυτό αντί να παραπονούμαστε. Καλύτερα ας εστιάσουμε στα λάθη μας και να τα διορθωθούμε  και να φροντίσουμε μέσα από τα βιώματα μας , να βάζουμε στόχους έτσι ώστε μια μέρα να καταφέρουμε να φτάσουμε στην δική μας Ιθάκη. Στον δικό μας προορισμό που η ίδια η ζωή θα μας αποκαλύψει, όταν φτάσουμε εκεί.