Πώς θα καταλάβω αν η θάλασσα είναι καθαρή;

Πόσες φορές έχουμε επισκεφτεί παραλίες και δεν τις έχουμε ευχαριστηθεί εξαιτίας της βρωμιάς που περιείχαν; Πόσες φορές φοβηθήκαμε να μην υπάρχουν μέδουσες ή αχινοί; Στο παρόν άρθρο θα μάθουμε τα σημάδια που αποδεικνύουν πότε η θάλασσα είναι καθαρή ή μολυσμένη. 

Τα 3 σημάδια που αποδεικνύουν ότι η θάλασσα είναι καθαρή:

• Αν έχει τσούχτρες ή αχινούς. Επεξηγηματικά, για να καταφέρουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν τα συγκεκριμένα θαλάσσια είδη θέλουν καθαρό νερό, διαφορετικά απομακρύνονται. Γενικότερα, η βιοποικιλότητα των θαλασσών (τα πολλά και διαφορετικά είδη) αποτελεί ένδειξη ότι τα νερά είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη της θαλάσσιας ζωής. 
• Αν έχει φύκια. Κάποια φύκια αποτελούν απόδειξη ότι η θάλασσα είναι καθαρή. Ωστόσο, θα πρέπει να προσέξετε το χρώμα και το είδος των φυκιών. Τα λιβάδια "ποσειδώνια" που υπάρχουν στη Μεσόγειο αποτελούν δείκτη καθαρότητας. Τα φύκια αυτά έχουν σκούρο χρώμα και πλατύ φύλλο. Αντίθετα, αν εντοπίσετε ένα είδος φυκιού που λέγεται ulva, το οποίο μοιάζει με φύλλο μαρουλιού, θα καταλάβετε ότι η θάλασσα δεν είναι και τόσο καθαρή.
• Αν υπάρχουν θαλάσσια ρεύματα. Το νερό ανανεώνεται συνεχώς και απαλλάσεται από τους μολυσματικούς ή ρυπαγόνους παράγοντες. Επιπλέον, όταν φυσάει από την παραλία προς το πέλαγος, τα σκουπίδια παρασύρονται προς τα μέσα.

Πότε μπορεί να είναι μολυσμένη;

Η ρύπανση της θάλασσας διακρίνεται σε 2 κατηγορίες: την οργανική (μικροοργανισμοί, βακτήρια κτλ) και τη χημική ρύπανση (απόβλητα εργοστασίων, πετρέλαια κτλ). Ας παρατηρήσουμε αυτούς τους τύπους ρύπασνης μέσα από παραδείγματα:

• Όταν έχει καφέ χρώμα. Αναλυτικότερα, όταν τα νερά είναι μολυσμένα, έχουν καφέ-κίτρινο ή καφέ-πράσινο χρώμα, το οποίο προέρχεται από το φυτοπλαγκτόν που βρίσκεται διάχυτο μέσα στη θάλασσα. Η οργανική ρύπανση βοηθάει το φυτοπλαγκτόν να αναπτυχθεί πολύ γρήγορα, καθώς παρέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Αν υπάρχει ρύπανση από πετρέλαιο (χημική ρύπανση), το νερό ιριδίζει, αφού το φως αντανακλάται στην κηλίδα που βρίσκεται στην επιφάνεια της θάλασσας.
• Όταν μαζεύει πολλά "γυαλιά" ή "αουρέλια". Έτσι ονομάζονται οι διαφανείς μέδουσες, οι οποίες εμφανίζονται συχνότερα σε περιπτώσεις οργανικής ρύπανσης, λόγω της υψηλής περιεκτικότηττας σε θρεπτικά συστατικά. Αυτό βέβαια δεν είναι απόλυτο, επειδή μπορεί να βρέθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή από θαλάσσια ρεύματα.
• Όταν το νερό έχει φυσαλίδες. Αυτό μπορεί να συμβεί αν υπάρχει κοντά στην ακτή οικισμός, ο οποίος δε διαθέτει αποχετευτικό δίκτυο, αλλά βόθρους. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο η θάλασσα να έχει φυσαλίδες, αφότου το γλυκό και το θαλασσινό νερό δεν αναμειγνύονται εύκολα.
• Όταν μυρίζει άσχημα. Η μυρωδιά είναι άλλη μία σημαντική ένδειξη ότι η θάλασσα δεν είναι καθαρή. Ορισμένες φορές βέβαια για τη δυσάρεστη μυρωδιά ευθύνονται πολλοί μη μολυσματικοί παράγοντες όπως η οσμή των σαπισμένων φυκιών. Στη περίπτωση που συνυπάρχουν και κάποιοι από τους υπόλοιπους παράγοντες που αναφέραμε προηγουμένως (φυσαλίδες ή καφέ χρώμα), τότε καλύτερα να προτιμήσετε μία άλλη παραλία για να κολυμπήσετε. 
• Όταν επιπλέουν σκουπίδια. Τα αλουμινένια κουτάκια ή οι πλαστικές σακούλες επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον, αφού αλλοιώνουν την αισθητική του και διαφοροποιούν τα φυσικά του χαρακτηριστικά.

Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα επισκεφτείς κάποια παραλία, θα μπορούσες να λάβεις υπόψην τις παραπάνω συμβουλές για τη καλύτερη δυνατή επιλογή!