Η μαύρη τρούφα

Ο μαύρος χρυσός της γης

Ένα από τα πιο σπάνια, μοναδικά και εκλεπτυσμένα υλικά της παγκόσμιας γαστρονομίας. Η πρώτη αναφορά στην τρούφα έγινε στην εποχή των νέο-Σουμέριων κατά την περίοδο της Τρίτης Δυναστείας της Ουρ, η οποία κυριάρχησε μεταξύ 2.113 έως και 2004 π.Χ. Αργότερα τη συναντάμε ξανά στα γραπτά του Θεόφραστου στον τέταρτο αιώνα π.Χ.

Ο Πλούταρχος και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς θεωρούσαν ότι η τρούφα είναι αποτέλεσμα του φωτός, της ζέστης και του νερού στο υπέδαφος. Ο Κικέρωνας ονόμαζε τις τρούφες ως τα παιδιά της γης και ο Διοσκουρίδης, πίστευε ότι ήταν οι κόνδυλοι της ρίζας των δέντρων.

Η τρούφα είναι το ακριβότερο μανιτάρι του κόσμου, για το οποίο πληρώνουν χιλιάδες ευρώ το κιλό, μερικά από τα διασημότερα εστιατόρια και καταστήματα ειδών διατροφής στον κόσμο, προκειμένου να το αποκτήσουν.

Όλα τα είδη τρούφας καλλιεργούνται εκτός από τη λευκή. Τα πιο κοινά δέντρα, τα οποία θεωρητικά μπορούν να φιλοξενήσουν όλα τα είδη τρούφας είναι η χνουδωτή βελανιδιά, η φουντουκιά, ορισμένα ακόμα είδη βελανιδιάς ή το τίλιο, ενώ για τη συγκομιδή τους χρησιμοποιούνται ειδικά εκπαιδευμένοι σκύλοι.

Στην αγορά κυκλοφορεί σε πολλές μορφές, αποξηραμένη, σκόνη, φρέσκια ή και σε μορφή λαδιού, και η τιμή της κυμαίνεται ανάλογα με την ποιότητα, 5.000 – 8.000 ευρώ το κιλό.