Η Αγαύη αλλιώς Αθάνατος

Από αυτή κατασκευάζονται και οινοπνευματώδη ποτά, όπως η τεκίλα και το πούλκε!

Η Αγαύη, πρόκειται για ένα γένος φυτών της οικογένειας των Αμαρυλλιδών, αιωνόβιο παχύφυτο, στο πιο ανήκουν πάνω από 300 είδη. Όλα προέρχονται από το Μεξικό, αλλά στην Ευρώπη ευδοκιμήσει το είδος Agave americana, που εισήχθη τον 16ο αιώνα και το κοινό του όνομα είναι, αθάνατος.

Ανθίζει και καρποφορεί μόνο μία φορά στη ζωή του, είναι δηλαδή μονοκαρπικό φυτό. Μετά την ωρίμανση των καρπών του, πεθαίνει και αφήνει όμως μικρούς παράπλευρους βλαστούς. Αυτός είναι και ο λόγος για το οποίο ονομάστηκε αθάνατος, αφού αφήνει πάντα απογόνους και με την έννοια αυτή δεν πεθαίνει ποτέ.

Η ταξιανθία του είναι χαρακτηριστική, θυμίζει πολυελαίους και συχνά ο ανθικός άξονας ξεπερνά σε ύψος 10 μέτρα. Το ίδιο χαρακτηριστικά είναι και τα φύλλα του αθάνατου, που το μήκος τους φτάνει τα 2 μέτρα και το πλάτος τους κυμαίνεται από 15 έως 25 εκατοστά. Τα κρατά όλο το κρατά, σε σαρκώδη, πλατεία με αγκαθωτά χείλη και στην κορφή του καταλήγει ένα χοντρό και μυτερό αγκάθι. Ο αθάνατος μπορεί να ζήσει από 10 μέχρι και 100 χρόνια, και να προσαρμοστεί στις θερμές περιοχές της Μεσογείου. Αγαπά το φως και μεγάλο δεν μεγαλώνει στη σκιά. Ίνες από τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για κατασκευή σκοινιού.

Από κάποια είδη αγαύης κατασκευάζονται και οινοπνευματώδη ποτά, όπως η τεκίλα και το πούλκε.

Η λατινική ονομασία agave έχει τις ρίζες από αρχαία ελληνική μυθολογία. Η Αγαυή ήταν κόρη του βασιλιά Κάδμου και της Αρμονίας και αδερφή της Σεμέλης μητέρας, του Διόνυσου.

Ζήλευε την αδελφή της Σεμέλη γιατί την είχε ερωτευθεί ο Δίας και είχε γεννήσει από αυτόν τον Διόνυσο. Γι' αυτό την κακολογούσε. Όταν όμως ο Διόνυσος μεγάλωσε, την εκδικήθηκε προκαλώντας θεϊκή μανία σ’ αυτήν και σε γυναίκες που γιόρταζαν βακχική εορτή στο όρος Κιθαιρώνα. Αποτέλεσμα αυτής της μανίας ήταν να κατασπαράξει τον ίδιο της το γιό και βασιλιά της Θήβας, Πενθέα, περνώντας τον για άγριο θηρίο. 


Πηγή Φωτογραφίας:WordPress.com

Οι Αζτέκοι θεωρούσαν το φυτό αθάνατος δώρο των θεών. Στην Κρήτη τα φύλλα του τα χρησιμοποιούσαν παλιότερα για θεραπεία των καλόγερων. Στη Μεσσαρά της Κρήτης η περίφημη η παραδοσιακή σιβιανή αποκριάτικη μάσκα είναι κατασκευασμένη από ρίζα του αθάνατου.

Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: www.botanologika.gr