Οι διασημότερες οδοί και δρόμοι της Κύπρου:

Από που πήραν το όνομά τους;

Όλοι οι οδοί ανά το παγκόσμιο, οφείλουν το όνομά τους είτε σε κάποιο ιστορικό/πολιτικό προσώπο, είτε σε κάποια μάχη, είτε ακόμα και σε κάποιο γεγονός. Το ίδιο φυσικά ισχύει και εδώ στο νησί μας. Εάν διαμένεις ή επισκέφθηκες ποτέ την Κύπρο, κατά πάσα πιθανότητα θα έχεις περάσει τουλάχιστον μία φορά από τους κάτωθι δρόμους. Κάποιοι από αυτούς χαρακτηρίζονται ως οι κατεξοχήν χαοτικοί δρόμοι του νησιού προκαλόντας κυκλοφοριακή συμφόρηση καθημερινώς, κάποιοι άλλοι είναι "ηπιότεροι", κάποιοι αποτελούν κεντρικές αρτηρίες, παρόλα αυτά όμως όλοι τους εξυπηρετούν τίμια τον κάθε οδηγό ή πεζό! Σε περίπτωση όμως που δεν μπήκες ποτέ στον κόπο να ψάξεις για το ποιόν αυτών των οδών, ο αρθρογράφος είναι έτοιμος να σε διαφωτίσει, παραθέτοντας σου τα ιστορικά πρόσωπα που κρύβονται πίσω από την εκάστοτε ονομασία.

Οδός Γλάδστωνος: Πήρε το όνομα της από τον Γουίλιαμ Γλάδστων (1809 – 1898), ο οποίος ήτο Άγγλος πολιτικός και διετέλεσε (μεταξύ άλλων αξιωμάτων) πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Χαρακτηρίζεται για τον φιλελληνισμό του, αφού επί των ημερών του στήριξε αφενός την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα (1864) και αφετέρου οραματιζόταν «να δει τον πληθυσμό αυτής της Ελληνικής Νήσου (της Κύπρου) να ενσωματωθεί ύστερα από φιλικό διακανονισμό με τους αδελφούς του, του Βασιλείου της Ελλάδος".  Αμφισβητούμενη δε προσωπικότητα, για τον λόγο ότι κάποιοι θεωρούν τον φιλελληνισμό του ψεύτικο και προϊόν των τότε συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου. Η συγκεκριμένη οδός συναντάται στις περισσότερες πόλεις της Κύπρου, αλλά και στις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας. 

Οδός Γρίβα Διγενή: Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής (1897 – 1974) διετέλεσε στρατηγός του απελευθερωτικού αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, το  1955 – 1959. Δύο χρόνια πριν πεθάνει ιδρύει την ΕΟΚΑ Β', μια ένοπλη παραστρατιωτική οργάνωση,  η οποία αποσκοπούσε να πείσει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Εθνάρχη Μακάριο Γ’, να προχωρήσει σε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το ότι η ΕΟΚΑ Β' είναι σε μεγάλο ποσοστό υπαίτια για την Τουρκική Εισβολή του 1974, είναι ο λόγος που καθιστά τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή ακόμα μία ακόμα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της κυπριακής Ιστορίας. Η συγκεκριμένη οδός συναντάται σε όλες τις πόλεις του νησιού.

Οδός Σπύρου Κυπριανού: Ο Σπύρος Κυπριανού (1932 – 2002) ήταν Κύπριος πολιτικός και δεύτερος κατά σειρά πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (1977 – 1988). Προ των καθηκόντων του ως πρόεδρος, διετέλεσαι Υπουργός Δικαιοσύνης και Υπουργός Εξωτερικών. Η οδός αυτή βρίσκεται σε όλες τις πόλεις της Κύπρου.

Οδός Μισιαούλη και Καβάζογλου: Οι Ντερβίς Αλί Καβάζογλου (1924 – 1965) και Κώστας Μισιαούλης (1922 – 1965) δολοφονήθηκαν πλάι-πλάι από την ακραία, ένοπλη, τουρκοκυπριακή οργάνωση ΤΜΤ. Ο πρώτος ήταν Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος και ο δεύτερος Ελληνοκύπριος συνεργάτης του. Οι Καβάζογλου και Μισιαούλης διετέλεσαν, ο πρώτος μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και ο δεύτερος στέλεχος της ΠΕΟ. Τιμούνται δεόντως από το εγχώριο κόμμα της αριστεράς. Η συγκεκριμένη οδός συναντάται στην Λεμεσό, στην Πάφο, στην Πόλη της Χρυσοχούς και στην Αγία Νάπα.

Οδός Νίκου και Δέσποινας Παττίχη: Η ομώνυμη οδός οφείλει το όνομά της στο ζεύγος Νίκο Παττίχη (1916 – 2007) και Δέσποινα Παττίχη ( ; - 2010). Ο μεν Νίκος Παττίχης διετέλεσε δικηγόρος, δικαστής, Υπουργός Γεωργίας, Υπουργός Συγκοινωνιών και 11^ος Δήμαρχος Λεμεσού (1964 – 1971). Η δε γυναίκα του Δέσποινα Παττίχη ( Δέσποινα Κατσελλή), χαρακτηρίζεται για την πολυετές φιλανθρωπική της δράση και η συμβολή της σε διάφορους φιλανθρωπικούς οργανισμούς είναι αναμφισβήτητη. Η συγκεκριμένη οδός συναντάται στην πόλη της Λεμεσού και Λάρνακας.

Οδός Χριστάκη Κράνου: Ο Χριστάκης Κράνου ήταν μοναχοπαίδι του κυρίου Χρυσανθή και κυρίας Άννας Κράνου. Ένεκα του γεγονότος ότι ο Χριστάκης Κράνου απεβίωσε σε πολύ νεαρή ηλικία, οι γονείς του υπήρξαν μεγάλοι ευεργέτες της περιοχής της Γερμασόγειας στην Λεμεσό. Συγκεκριμένα, δώρισαν δύο στρέμματα γης στο χώρο που βρίσκεται σήμερα το Δημοτικό Σχολείο της περιοχής και προσέφεραν ακόμα δύο στρέμματα στον ίδιο χώρο στην τυπική τιμή των 1000 λιρών. Προς τιμήν του αδικοχαμένου υιού τους, το Δημοτικό Σχολείο ονομάζεται "Χριστάκειο, το 1970. Η οδός συναντάται στην πόλη της Λεμεσού.